⁂
ԼԵԻՈՆ ՄՈՒՐԱԴՈՎը Նանսի կը գտնուի, ըսին ինծի: Փարիզէն շոգեկառք առի ու մեկնեցայ Նանսի:
Լեւոն Մուրագովը արուեստագէտ մարգ էր, ծագումովթիֆլիսա հայ, բայց իր ամբողջ կեանքը անցուց Ֆրանսա:
Բազմաթիւ քանդակներու հեղինակ է։ ճանչցուած քանդակագործ, որ Բեր Լա Շէգի մէջ կանգնած է նաեւ մեր անմահ զօրավարին՝ Անդրանիկին ձիաւոր արձանը:
Ով, ինչ ալ ըսէ, Բեր Լա Շէգի ձիաւորին քանդակին մասին, այդ գործը տասնամեակներէի վեր ուխտի դարողները սիրով կընդունի։ Ամէն հայ կը նկարուի այդտեղ:
Ահա Նանսի գացի, գտնելու համար Լեւոն Մուրադովը ու զրոյցի նստելու հետը յատկապէս Անդրանիկի քանդակին ծնունդին կապակցութեամբ:
Չկրցայ գտնել: Ոմանք ըսին մեռած է: Ուրիշներ ըսին լսած ենք անունը, կը խորհինք թէ նման մէկը կապրէր հոս: Մէկը ըսաւ ճամբորդած է: Արդեօք կ ատա^կ ըրաւ: Չհասկցայ: Մէկ բան հասկցայ, որ յայտնի քանդակագործը դարձած է անյայտ:
Այո, այդպէս ալ էր: Մեծ ցաւ պատճառեց ինծի այս իրողութիւ նը: Բանի մը ժամերու համար չէի եկած Նանսի: Ձէի ուգեը անմիջապէս վերադառնալ:
Նանսիի մէջ արար բժշկական ուսանողի մը հասցէն ունէի: Գացի ուղիղ իր մօտ: Անթաքլին մեր հարեւանն էր Հալէպէն: Համբուրուեցանք: Խօսեցանք ասկէ-անկէ: Նանսի գալուս եւ ձախողանքիս պաաճառներուն մասին խօսեցայ ու յայտնեցի իրեն, որ երեկոյեան շոգեկառքը որոշած եմ առնել վերադառնալու համար Փարիզ:
Անկարելի է, ըսաւ բարեկամս: Մեծ թիւով սուրիացի ուսանողներ կան այստեղ, կը հաւաքուինք, լաւ, զուարճալի երեկոյ մը կունենանք: Վաղն առաւօտ կը մեկնիս: Եկեր հասեր ես մինչեւ Նանսի, կրնաս երկու երեք օր մնալ, գուցէ այդ հայ արուեստագէտն ալ գտնես:
Մնացի։ Բսկապէս լաւ երեկոյ մը ունեցանք: Ուշ գիշերին, պառկելուս հարցը չէր լուծուած։ Գիտես, ըսաւ բժշկական ուսանողը, այս մեր բնակած տեղը վանք մըն է: Արժէքաւոր հիւրերու համար հանգիստ սենեակ մը կայ, պատասխանատուն ալ բարեկամս է:
Հիմա սենեակին մէջն ենք հինգ հոգիով: Իսկապէս լաւ սենեակ մըն է, հսկայ մահճակալով, պահարանով, գրադարանով: Այս սենեակը, ըսին
