Էջ:Երկիրներ եւ մարդեր, Թորոս Թորանեան.djvu/337

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

ՓԻԵՌ ՇԱԼՏԵՄՈԶԷն Տանիմ՛ արքայի զաւակ է; Իրեն հեա զրոյցի կր նստիմ Իոբէնհակրնի մէջ հրատարակու ոզ «էանա Օկ Ֆոլք» օրաթերթի խմբագրատան մէջ: Ինք, այս օրաթերթին գրական սիւնակին խմբադիրն է:

Սո կետ ական այն նաւը, որ զիս Լենինկրատէն Լր Հաւր, Ֆրանսա կը տանէր, այս նաւահանգիստին մէջ պիտի մնար չորս ժամ ու երեսուն վայրկեան: Առաւելագոյնս օգտագործեցի այս անսահման ժամանակը:

Տեսայ ՝Իոբէնհակրնի աւանի մր մեծութեամբ զբօսայգին, կենդանաբ տնական պարտէզը, Սթրոյ փողոցին վրայ սրճարանի մը մէջ բաժակ մը գարեջուր առի Վահէ Զարեանին հետ, ծանօթացայ հրապարակագիր Փոլ Թոմսընին, որ տարի մը առաջ գտնուած էր Հայաստան եւ յօդուա ծաշարք մը գրած էր մեր երկրին մասինթ տեսայ որմազդր Աարոյեանի «Աեր կեանքին ժամանակը» բիէսին:

Ու ահա, նոյն Թոմսընր տունէն կանչեց Փիեո Շալտէմոզէն, որ քա­ռորդ մը ետք մեր մօտն էր:

Անշուշտ, ամէն տեղ մեր թարգմանիչր խանգավառ Վահէ Զարեանն էր: 1919ի ծնունդ, արձակագիր Փիեո Շալտեմողէն տասնեակ մը գիրքերու հեղինակ է: Համեստ ու հանդարտ մարգ մը, որ կը պատմէ թէ ինչպէս եկաւ գրականութեան:

Երբ հայ ժողովուրդի մասին կր խօսիմ, անմիջապէս կիսէ թէ շատ բան գիտէ մեր ջարդերուն մասին ա յու դու մով կարդացած է Ֆրանց ՀԷրՓԷՓ «Մուսա Լե՜ռան քասասա ն Օրերր « վէպը: Ու շարունակելով կիսէ, թէ շատ կը սիրէ Սարոյեանը, դիտած է անոր «կեանքը Ղեղեցիկ է» թատերգութիւնը ինչպէս նաեւ «Աեր կեանքի Ժամանակը» բիէսը, որ այգ օրերուն գրաւած էր դանիացի հասարակութեան սիրտը:

Մենք կը խօսինք Հայաստանի եւ Սփիւռքի մասին, մեր կորսուած իրաւա նքներուն մասին:

Ինք կը խօսի իր գործերէն, օրինակ, կիսէ, առաջին գիբքը կը նմանի առաջին զաւակի: Նռյնիսկ եթէ յաջող չէ, անոյշ է, առաջին գիրք է իմս, «Օ Վիսօ Վերըն Ֆոր Անոս» վէպս (Եւ Տեսանք Աշխարհր Մեր Առջեւ հ Առաջին այս գիրքս գրած եմ Հեմինկուէյի ազդեցութեան տակ:

Յաջորդ գործերս յաջողութիւն բերին ինծի: Իմ «կոտրնս Ֆալչ» ( Աստուածներու Անկումը ) զիրքս թարգմանու եղաւ էս թոն եր էնի:

կր խօսինք հեոատեւսիլի ղերին մասին.– Վնասեւց, հեոատեսիյր հարուածեց ընթերցասիրութիւնը, կ*րսէ զրագկտր: