Տպուելու է այդ օրագրութիւնը, որ վկայութիւն մըն է այդ անարեւ օրերու մասին։
Այս րոլորը գիտէի։ Ու երբ դագի Նիւ Եորքք ոլզեցի ամէն գնով ծանօթանալ որդի Ներսոյեանին Տիրան Արք եպիսկոպոսին։
Առիթը ներկայացաւ։ Միասին գտնուեցանք Սրբազանին քրոջը Նիւճրրզիի տան մէջ։
Սրբազան ըսի, Ղուք Տիրան Արքեպիսկոպոսր չէք։ Գէորգ Ներսոյեանն էք, Հալէպի մեր ազգապետը, նոյնիսկ ձեր ժպիտը, ձայնին հնչերանգը Դէորգին են։
Ոչ, ըսաւ Սրբազանը, իմ ու եղբօրս դէմքերր, ձայնըք մերինը ԸԱալով հանդերձ կու գան մեր ծնողներէն։
Խօսեցանք Սրբազանին հօր ձեոա զիրներ ուն, անոնց հրատարակումին անհրաժեշտութեան մասին։
Պէտք է վերանային ըսաւ։ Անձնական հարցեր ալ կան, որոնք պէտք է զեղչուին։ Ինչ որ ընդհանուրիս յարմար է, անոնք միայն յանձուելու են տպագրութեան։ կ*ուզեմ անձնապէս սրբագրել հօրս գործր։
Անցած են մէկ քանի տարիներ այդ օրէն, Տ. Ներսէս Ա. ՝Իհնյ, Թաւուգճեանին գիրքր լոյսին չէ եկած։ Այդ վկայութիւնը պէտք է տպուի։ կարդացած եմ շուրջ հազար էջ բովանդակող այդ գործր, որ շատ մը տեղեր ղնղիչ է։
Սրբազանին հետ, այդ օրը, խօսեցանք նաեւ սփիւռքահայ մեր ճիգերուն մասին։ Դիտել տուի իրեն, որ ինք քիչ կ ^արտադրէր, թէ իր խօսքը կշիռ ունէր, ու մենք պէտք ունէինք իր գրաւոր խօսքին։
Համաձայն չէր այս կարծիքիս։ Միայն կը հաստատէր, թէ մեր ժողովուրդը, քանի հայրենիք ունի, պետական ժողովուրդ է, հակառակ իր մեծկորուստներուն, պիտիշարունակուի։ Դիտենք մեր ժողովուրդը պատմութեան րնդմէջէն, կ*ր սէր Սրբազանը, այլ ոչ մեր սեփական պայմաններէն։
Այդ գիթքը ի Վերջոյ ես յանձնեցի տպագրութեան, Սրբազանին արտօնութեամրը։
⁂
ՎԻՍԵՆԹԷ ԱԼԵՔՍԱՆԴՐԷ
Սկիզբէն րսե՜°մ։ Չկրցայ տեսնել զինք։ Այս սպանացին, մեծ գրողը, որ արժանացած էր Նոպելեան մրցանակի։
1978թուականին Մատրիտ էի։ Դտնուիլ Սպանիոյ մայրաքաղաքին նէջ եւ սպանացի գրող մը չտեսնելը Պանդոկէն կր կապուիմ մայրա–
