են մեզ ղեկավարում, ինչպէս եղել է դարեր շարունակ, այլ մե՜նք ինքներս, մեր հայրենակիցները։
Այս հարազատութեան զգացումը մեր միասնականութեան հիմքն է։ Որքանո՜վ որ մենք հարազատ ու սրտակից ենք զգում մեզ մեր պետականութեանը՝ նոյնքանով հզօր ենք ընդդէմ մեր ժողովրղի ապագայի դէմ նկրտումներ ունեցողների։ Առաջին ոյժը հարազատութեան եւ միասնականութեան՝ լեզուի ներդաշնակութիւնն է։ Ամէն մի պետականութիւն ունեցող ժողովրդի անհատ, թէ հայրենիքից դուրս, պիտի ունենայ իր ազգային արժանապատուութիւնը, որ կարողանայ իր ազզային արժանապատուութիւնը՝ որպէս քաղաքակիրթ ժողովրդի՝ բարձր պահել ամբողջ քաղաքակիրթ աշխարհի առաջ։
Այս բարդ ժամանակներում, ինչպէս բոլոր ժողովուրդների մօտ՝ այնպէս էլ՝ մեզանում, Հայրենիքում թէ նրանից դուրս, մեծ խորհուրդ ունի հոգեւոր հզօրութիւնը՝ ապագան աւելի լուսաւոր եւ աւելի իրական եւ մօտ տեսնելու համար։
— Ընկերնե՜ր,- կ'ըսեմ,- երկուքդ ալ կ'աշխատիք «Հայաստան» հրատարակչութեան մէջ որպէս գլխաւոր խմբագիր (Մ. Սարգսեան) եւ գլխաւոր խմբագրի տեղակալ (Գ. Արշակեան), ի՞նչ կրնայիք ըսել սփիւռքահայ գրողներու գիրքերուն հրատարակութեան կապակցութեամբ։
Կը պատասխանեն գրեթէ մխսսնաբար.
— Ելնելով վերեւ նշուած մտահոգութիւններից՝ վերջին տարիներին տասնեակ գրքեր լոյս ընծայեցինք սփիւռքահայ գրողների գործերից, դարձրինք ժողովրղի սեփականութիւն։ Գրքեր, որոնք մի քանի օրում սպառուեցին, ապացուցելով մեր ժողովրդի սէրն ու հետաքրքրութիւնը հանդէպ սփիւռքահայ գրականութեան։
Սփիւռքահայ գրողի գիրքը կարօտով սպասուող գիրք է։
Այսուհետեւ էլ կը շարունակուի հրատարակչական այս քաղաքականութիւնը՝ աւելի լաւը ընտրելու ճանապարհով։
