Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Ինչ որ լինի, դուն գրագիր ես,
Մանավանդ արագագիր ես,
85
Հրամայում են և պրծավ,
Պետք է անխոս տանես գրես։
Ձայնակցեցին քաղցրաբարբառ
Չորս քահանա.— բարձրադիր,
Ինչպես ես դուն խոսում, տղա,
90
Լռի՛ր, վերցրու, տար գրիր։
(Այս գարշելի սողունները
Քահանա են դարձել…
Այժմ ուզում են անունները
Իրանց հարգել տալ զոռով)։
95
Ասի կգրեմ, բայց ոչ մի տող
Տուն չեմ տանիլ, լավ իմանաք,
Ինչ ուզում են ինձ անեն թող։
Իսկույն և եթ հավաքեցի
Ձեռքիս թղթերն Կոնսիստորի,
100
Սեկրետարին տվեցի
Այսպիսի բան եմ գրում ասի։
Մեկ էլ տեսնեմ չոբան շան պես
Որոտալով եկավ ծառան,—
Ինչ [որ] հրամայում են քեզ
105
[Ինչու] չե՞ս կատարում։
Սրբազանը հրամայեց,
Որ վերցնես ու տանես տուն,
Գրես, անշուշտ, առավոտյան—
Հետդ բերես պատրաստի։
110
Ասի ասա սրբազանին՝
Տուն չեմ տանիլ գիտնաք, թեկուզ
Վեհափառը գրի կոնդակ։
|
|
334
