Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
25
Մորս ձայնը մեղեդիական
Ահա հնչում է քնքույշ,
Նրա հայացքը մայրական
Ինձ հետևում է զգույշ։
Ահա կանգնած է իմ առաջ
30
Մեր բազմահոգ գյուղացին,
Մեծամարմին և քաջալանջ,
Ծիծաղ չըկա երեսին։
Ո՛հ, լսում եմ նրա երգը
Միանման ու տխուր.
35
Լայնաբերան նրա վերքը
Մեծանում է օր-ավուր…
Ահա թշվառ հայ գեղջկուհին,
Դեմքը վշտոտ ու նիհար.
Պատառոտած մի շոր հագին,
40
Չարչարվում է անդադար։
Ահա ծերուկը, շարժելով
Ալիքները, առաջվան
Կյանքն է հիշում հառաչելով
Եվ մտնում է գերեզման…
45
Եվ պարզ աչքով ես տեսնում եմ
Հայրենիքս ծաղկավետ,
Այն ճոխ երկրից ես լսում եմ
Անհոգ ծիծաղ լացի հետ…
Դալարագեղ նրա հովտում
50
Ի՜նչ աղմուկ է վայրենի,—
Գետի գոռոց և որոտում
Հազարավոր ձայների։
Ահա նրա լուռ, ահավոր
Խաղաղ գիշերն աստղաշատ,
|
|
62
