Թռար եկար մութ ծըմակից
Ինձ հանեցիր գետնի տակից–
— [Չէ՞ դու եկար ինձ մոտ]
Լիրբ անամոթ, 60
․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․
[Բայց չի լինի ընդմիշտ վիճել,
Պետք էր մի կերպ կողմ վճռել―]
Եվ, համբերությունը գուցե հատավ,
Մուկը իրեն բունը մտավ. 65
Խեղճ թռչնակը ապուշ մնաց
Բընի առաջ մենակ կանգնած,
Սկիզբը դեռ կատակ թվաց,
Ապա տխուր գվգվաց.
․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ 70
Երբ որ տեսավ դուրս չի գալիս
․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․
Ախ, դու խաբեբա, անգութ, դաժան,
Կեղծավոր, լիրբ, դավաճան,
Այդ էր երդումդ, այդ՝ քո սերը, 75
Խաբեբա են ողջ մկները,
Վայ իմ ծաղիկ հասակին,
[Ու սկսեց վերև թռչել,
Բախտն անիծել ու հառաչել․]
— Ափսո՜ս, խաբվեցի, 80
— Ափսոս, կապվեցի,
— Ա՜խ…
Եվ թռչնակի քնքուշ սրտում
Անբույժ մնաց այն խոր վերքը,
Եվ այսօր էլ [թռչնակը] լուռ ու տրտում 85
Իրա անբախտ սիրո երգը
[Խոր] անտառի թավ տեղերում
Երգում է դեռ ու հառաչում.
— Ափսոս, խաբվեցի,
— Ափսոս, կապվեցի, 90
— Ա՜խ…
