Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/457

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է





Որ բըժըշկի համար չըկան,


483 ա
Միահեծան արքա, իշխան,
բ
էս աշխարհքում արքա, իշխան,
485 ա
Նըրա համար հիվանդ լոկ…
բ
Ողջ հավասար հիվանդ են լոկ...
487 ա
Ես եմ [էստեղ] իշխան ու տեր.—
բ
Ես եմ մեր մեջ իշխան ու տեր.—
490-493-ի դիմաց. լուսանցքում
կռունկի պատմությունը, որկորից

ոսկորը հանելը:

502 ա
էս ինչ հըրաշք ճար արի…
բ
էս ինչ խելոք ճար արի…
505 ա
[Ոչինչ, ոչինչ], քիչ էլ կաց դեռ,
բ
Քեզ եմ ասում, քիշ էլ կաց դեռ։
510 ա
Անհաստատ է բախտն էսպես։
բ
Անհաստատ է կյանքն էսպես։
522 ա
[Բժիշկ] շունչըս… [բըժիշկ], մեռա՜…
բ
Վարպե՛տ, շունչրս… վարպե՛տ,

մեռա...

523 ա
[Մեռա՜ր]... <1 անընթ.>,

վարպետն ո՞ւր ա…

բ
—Դուրս արի տե՛ս… վարպետն

ո՞ւր ա…


ԻՆՔՆԱԳՐԻՆ ԿԻՑ ՊԱՀՎՈՂ ՍԵՎԱԳԻՐ ՊԱՏԱՌԻԿՆԵՐ

— Լեզուդ [մի բաց] հանիր—բերանդ.

(հանում է)

— փառ է կապած։
— Իսկ երա՞կը (մեկնում է)
— Թույլ է զարկը…
Բախտ [եք] ես ունեցել—
[էս կողմն] որ դեսն եմ անցել.