զբանս առաջարկեալ փորձ ի փորձ ընդ կնոջն, խօսեր զնանրութիւն և ի սիրտ իւր ժողովէր զանօրէնութիւն։ Եւ ի կարգս խօսիցն ասաց շահն, տասն փող տամ քեզ ի զինս հաւիս և թէ դու սիրես զշահն տուր մեզ զհաւս, և կինն ասաց, զինչ լավագոյն բարիս և զերախտիս տեսաք մեք ի շահեն՝ որ վասն սիրոյ շահին տաց քեղ զհաւս։ Եւ շահն ասաց, զինչ այլ ևս բարիս արասցէ ձեզ շահն, զի յայսպիսում լաւ և վայելուչ երկրի բնակեցուցեալ և յապահով պահէ զձեզ յամենից նեղութեանց, և քաղցրութեամբ և գթով վարի ընդ աղդիդ ձերում։ Եւ կինն ասաց, «երանի թե ոչ էր բերեալ զմեզ՝ ղի վտարանդի արարեալ եհան զմեզ ի նախնի աշխարհէն մերմէ, ի բնիկ տեղեաց, և ի հայրենի ժաոանգութեանց, և բերեալ աստէն յօտար աշխարհի բնակեցոյց պանդխտութեամբ…» Հտե՚ս «Պատմութիւն Առաքել վարդապետի ՛ Ղավրիժեցւոյ», երրորդ տպ., Վաղարշապատ, 1896, էջ 59 — 61, 163—169), Նկատի է ունեցել նաև Զաքարիա Սարկավագի «Պատմության» այն հատվածը, որտեղ, իմիջիայլոց, պատմվում է նաև Շահ Աբասի սովորության մասին՝ իր երկրում ծպտված շրջելու. «… Սովորություն էր Շահ Աբասին՝ որ երբեմն յայլակերպս եղեալ շրջէր Լինէր՝ գի երբեմն երիվարաւ և ւիա (եկաւ գնայր՝ ուր և կամէր, երբեմն միայն, երբեմն ի կերպ փօրեզկի՝ որ է Չարչի՛ Եվ այսպես շրշէր ի մէջ մեծամեծաց և ռամկաց։ Հարցանէր և տեղեկանա յր յամենայնէ ի Շահէն և երկրէն ի հարկաց և յամենայն իբաց…» (տե՛ս «Զաքարեա Սարկաւագի պատմութիւն», հատ. 1, Վաղարշապատ, 1870, էջ 15—26)։ ԳԱԹ Թֆ M 79 պահվում է մեկ մաքրագիր և մեկ սևագիր ինքնադիր, վերնագրված՝ «Անկեղծ խոսքն ու թագավորը»։ Ինքնագրերի վրա կան գրա՛ռումներ և ծրագրային նշումներ բալլադում նկարագրվող սքատմ ական դեպքերին ու Ջուղայի գաղթին վերաբերող։ նույն տեղում կան նաև բալլադի ավարտբ հիշեցնող սևագիր արձակ հատվածներ (ներ կ ա (ացված են «Տարբերակներ» բաժնում)։ Սևագրերի վրա հեղինակը նշել է օգտագործած ա զբյո։ լ։ն ել; ր. արված է Առաբեյ Դավրիժեցու գրքի համապատասխան գլուխների բովանդակության սեզմ շարագրանքր, առանձին պատմական դես/ բերի թվարկումներ, հիշատակված են նաև այլ գրքեր՝ Մ. Չամչյանի «Հարոց պատմության. 3-րդ հատորը, Լեոյի «Հայկական տպագրության» 1֊ին հատորը, HcTO- рия человечества, под общей редакцией Г. Гельмольта, II, III, стр. 361, V, стр. 159, СПб., 1904: ԹԸԱ պահվում է մեկ ինքնագիր–։։լատառիկ բալլադի առաջին սևագրություններից, որ Թուման յանի անձնտկսւն գրադարանի՝ «$աքարեա Սարկաւագի պատմութիւն» գրքի առաջին հատորի մի<?ից հանել և հրապարակել է Ա. Ինճիկյանը (տե՛ս ԲԵՀ, 1971. էջ 161 — 166), Աոաջին անգամ տպագրվե։ է Գծ, 1917, JW 9—10, էջ 5 — 7, այնուհետև՝ ԲՊ, էջ 123— 126, ապա՝ ԵԺ1, 344 — 346» Արտատպվում է ԲՊ֊ից։ 569
