163 տողից առաջ՝
էն Լոռու ձորն է, ուր հանդիպակաց
Ժայռերն ամեհի նոթերը կիտած
Դեմ ու դեմ կանգնած համառ ու անթարթ
Հայացքով իրար նայում են հանդարտ։ 185
ա Ու <....> գետից ալքեր են թըռչում,
բ Ու վարար գետից ալքեր են թըռչում,
188 տողից հետո՝
Վազում է Սաքոն. գյուղում էդ ժամին
ա Սաքոյի նանը, պառավ Նազանին
բ Սաքոյի տատը փոքրիկ թոռներին
Անքուն պատմում է [իրենց] մթին աշխարհից
Պատմում է <....> քաջքից ու չարքից,
Թե ինչպես նրանք խմբով միասին
Ծուռը ոտներով գիշերվա կեսին
Եվ այլն...
Իսկ առավոտյան նրան կենդանի
Խելագար Սաքոն վկա կըկանգնի։
