Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/422

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

բարձրացել է, հանել են-ջուրը գցել-մեռել շատ էր լինում ետևից-

_____________

Աբազանց (Աբովենց)Գիքորը (65 թվին) քարից ընկել էր-տեսան՝ կենդանության նշաններ են երևում-կրծքին իլիկ են զարկում, այնպես թաղում։ Դրանից հետո գերեզմանը բարձրացավ-հանեցին (թաքուն) գլուխը կտրեցին-նորից թաղեցին (գլուխը դնում են տակին)։

Նույն օձնեցի Օղուզանց Ապրեսը (70 թվին) ջըակութ էր եղե-տեսան՝ ետևից շատ մեռել եղավ, հանեցին, տարան ջուրը գցեցին։

___________

Հետն էլ թողնում էր <1 անընթ.>

_______________

Մեկը, Հարություն-25 տարեկան 26 տարի առաջ (99) Ղազախու Ղալաջա գյուղում կոսարածին [նրան] (8—9 տղա) նրան երազում տեսնում՜ են–մեռնում։

Մեր Ալեքն ու Մելքոնանց Օհանեսը պատահում են։ Չորան ղաչնանց Արբրահամն ասում է մեռած չի— գնում են (հողը չի նստել),հանում— Ալեքը մորթում է։ Ասում է գլուխը որ կտրեցի, արյունը գնաց (գլուխը կտրում— Դնում են ուսի տակին)։

____________

81 թվին Ալեքր Բարսեզանց պառվի ձող զարկեց։ Խորթլամիշ էր եղել մարդիկ էր տանում։

____________

Զորագեղցի Բոզոայանց Ներսեսի պաշտոնն էր, որ բհիթխփի խորթլամիշերին։ Որովհետև ձեն են տալիս— ամեն մարդ չի դիմանում։

____________

(1898 թվին, Չոբնանց Վարդանը— Շուլավեր)15 առաջ կրակեցին դամիրեցի Թումանին, 50 տ. առաջ շուլավերցի Քոսականց Բաբին։

____________

Խորթլախ միայն թուրքերն են լինում, իսկ քրիստոնյաններից նրանք, որոնց <1 անընթ.> փառք ի բարձրունք չի ասված. Մաշտոցի մեջն Էլ (թաղման) հիշվում Է, թե սա