Այս էջը հաստատված է
| Իրեն երկաթի մահակը ձեռին։ | |
| — «Հե՜յ հե՜յ, գողեր ու գազաններ, | |
| Ջարդեմ քըշեմ սարերն ի վեր]»։ |
111—112 տողերի փոխարեն՝
| [Ու Էն ամպրոպի ձենը հենց առած]՝ | |
| Վայրի գազաններ [ելան զարհուրած], | |
| [Իրենց որջերից], բըներից փախան, | |
| 113 | Դավիթն Էլ ընկավ նըրանց ետևից, |
| 115—116 | Գայլ, ինձ, առյուծ, արջ, վագըր բըռնեց, |
| Հավաքեց, բերավ իր նախրին խառնեց, | |
| 118—119 | Ոռնոց, մըռընչյուն, աղմուկ, աղաղակ... |
| Քաղքըցիք հանկարծ մին Էլ ի՞նչ տեսան.— |
120—126 տողերի փոխարեն՝
| [Փոշին ամպի պես բարձրանում Է վեր], | |
| Ու քաղքի վըրա անհամար գազան | |
| Գալիս են հըրես [բացած երախներ]։ | |
| [Սըրտաճաք եղած, | |
| Գործները թողած], | |
| Փախան, [լըցվեցին տուն], ժամ [ու] խանութ, | |
| Ամուր փակեց[ին] դուռն ու լուսամուտ։ | |
| 127 | Եկավ Դավիթը, կանգնեց մեյդանում. |
| 129 | Հե՜յ կովատեր, հե՜յ գոմշատեր, |
| 134 | Ձեր եզն ու կով գոմերն արեք։ |
141—146 տողերի փոխարեն՝
| — Ամա՜ն, քեզ մա՜տաղ, ա՛յ Օհան ախպեր, | |
| Մեր ապրանքն ու մալ թող մընան անտեր, | |
| Էլ ոչ կով կուզենք, ոչ գոմեշ ու եզ, | |
| Միայն թե սըրանից ազա՛տ արա մեզ, | |
| Թե չէ՝ Էս քաղքին փորձանք կըբերի, | |
| Գայլերոց կանի, կըտա կավերի։ | |
| 147—160 | [Ելավ, Դավթի մոտ գընաց Օհանը. |
| Հը՞, Դավիթ, ասավ, ո՞նց Է քո բանը։ |
