Այս էջը հաստատված է
| [Հառաչում եմ հուսահատված] < ․ ․ ․ > | |
| Ձեն եմ տալի հուսահատված ու հառաչում սրտախոր[1], | |
| [Եկեք], ո՜վ, մին էլ եկեք, որ երջանկություն տվիք, | |
| Ինձ պատասխան ահեղ մի ձեն հանկարծ գոչեց՝ քյավթառ, տա՜ր[2]․․․ | |
| 316—317 | Մին էլ տեսա կրկին կանգնած մինարեի [գագաթին]. |
| Դարձյալ կեղտոտ էս քաղաքում, շուրջս ամբոխն [գարշելի]․․․ |
317 տողից հետո՝
| Եվ ձայնս արդեն բեկված, կորցրած իր ուժն ու շեշտը սրտառուչ, | |
| 319 | Ուրախ֊ուրախ, ոգևորված դիմում եմ ես մինարեն. |
319 տողից հետո. «(Դարձյալ ամբոխը < . . . >)»։
| 321 | ա | Ու երգերըս, ու [ձայներըս], նվիրած են ողջ նրանց, |
| բ | Ու երգերըս, ու [ձայներըս], նվիրում եմ միշտ նրանց, |
321 տողից հետո՝
| [Եվ ամբոխը, որ կարծում է աղոթում եմ իր աստծուն, | |
| Դարձյալ էնպես թովված հավքերն ցած են իջնում երկնքից][3] |
- ↑ Ձեն եմ տալի զղջացած և հառաչում սրտախոր.
- ↑ ա Այնժամ թնդաց ահեղ մի ձեն— քյավթառ, [արի սրան] տա՜ր․․․
բ Այնժամ թնդաց ահեղ մի ձեն— [արի սրան], քյավթառ, տա՜ր․․․
գ Ինձ պատասխան ահեղ մի ձեն թնդաց հանկարծ– քյավթառ, տա՜ր․․․ - ↑ ա Դարձյալ էնպես մարդիկ < . . . >
բ Դարձյալ էնպես ցած են իջնում թովված հավքերն երկնքից,
