Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ4.djvu/367

<4>

Ամբողջ տարին տքնում, ջանում, մի թամբ է միայն նա շինում.
Հազար-հազար փող է ծախսում, գոհարներով զարդարում.
Տարվա վերջին, երբ ծախում է իր վաստակը թանկագին.
Ետ է կանչում գնող մարդուն, մուրճը առնում ահագին,^[1]
5 Թամբը ջարդում— ջուր է շինում, [փշրում] ջանքը ողջ տարվան,^[2]
Ապուշ կտրած [իր] մուշտարու փողը տալիս ետ իրան։^[3]
Գնա, առաջ դեռ իմացիր գաղտնիքն որն է վարպետի,
Ապա արի— իմը կասեմ, Երբ իմանաս նորա գաղտնին։

1. 4 Ետ է կանչում գնող մարդուն, թամբը առնում է կրկին,
2. 5 Թամբը առնում, մուրճը առնում և խոլական բարկությամբ
   <...> փշրում ջանքը ողջ տարվան,
3. 6—7 Ու ապշած իր մուշտարու փողը տալիս ետ իրան։
   Գնա, առաջ դեռ իմացիր նրա գաղտնին որն է,