Jump to content

Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ4.djvu/499

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է



ՇԻԼԻՈՆԻ ԿԱԼԱՆԱՎՈՐԸ

(էջ 115)

1896 թ. առանձին հրատ․ տարբերությունները

3—4 Այնտեղ, ուր սիրտն է քեզ բընակարան,
Սի՛րտը, որ քո սերն է միայն ճանաչում։
9 Շիլիո՛ն, քո բանտր մի սրբավայր է
11—12 Բոնիվարն այնտեղ տանջվել, թողել է
Ոտնատեղերը քարերի վըրան.
13 Եվ թող այդ հետքերը մնան անջնջում,
16—17 Ոչ էլ մի գիշեր եմ
Այսպես ճերմակել,
19 Իսկ անդամներըս այսպես չորացան,
21—22 տողերի միջև՝
Եվ մի վիճակ էր ընկել իմ կյանքին,
22 Որ կարոտ մնացի օդին, աշխարքին։
22—23 տողերի միջև՝
Բայց հորս հավատի համար արեցի,
Որ մահ հանձն առա, շղթա կրեցի։
23—25 Իմ հայրը այրվեց խարույկի վերա,
Յուր դավանանքը չուզեց ուրանա.
Նորա որդիքը նույն բանի համար
27—29 Յոթն հոգի էինք— մնացել եմ ես.
Մեկը տարևոր, վեցն երիտասարդ,