Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ5.djvu/552

<ՄԵԾ ՈՐԴԻՆ>

ՄԵԾ ՈՐԴԻՆ.– Հե՜յ^[1] , ազատ արեք նուշափետերը էդ չոր կմախքից, որ էլ պետք չի^[2] նույնիսկ սատանին։

ԱԶԳԱԿԱՆՆԵՐՆ ՈՒ ՎԵՐՑՆՈՂՆԵՐԸ․– Հա, հա, հա, հա։

Չախկալները^[3] պետք <է> էսօր

Ընթրիք անեն փառավոր։

M N.– էլ չի կարանում նա ման գա^[4], մենք հո չենք կարող ման գալ իր տեղակ։

Ազգային ագռավները <..․>։

M N.– Փնջվել են իրեն ատամներն, բթացել արդեն, ինչպես պառաված փղի ատամներ։ էլ չի կարում ուտի։

Մենք հո չենք կարող ուտել իր տեղակ։

Ազգ<ային> մարդագելերն <...> ։

M․ N.– էլ չի կարում նա (կոկոսի) ծառը բարձրանալ հողագործներից^[5] պտուղ գողանա, իսկ մենք չենք կարող իր տեղ գողանալ։

Ազգ <ային> գիշատիչ գայլեր–

M․ N.– էլ չի կարում նա կրել իր ջրի ամանը, որ աղբյուր ջուր առնի (հոտած ջուր)։

Մենք հո չենք կարող կրել իր տեղակ։

ԱԶԳ<ԱՅԻՆ> Հ.– Ուրախացեք, ոռնացող գիշատիչներ, պիտի էսօր ընկ<նեմ>։

M. N․– Նա էլ չի տեսնում, նա էլ չի խոսում, նա էլ չի լսում, մի՞թե ուրիշը կարա տեսնի, լսի, խոսի դիակի տեղ։

ԱԶԳ<ԱՅԻՆ> <1 անընթ.>– Երբ ամենքը շորթեն իրենց բաժինը, բան չի մնալ էլ^[6] որդերին։

M․ N– Դեն շպրտեցեք էդ^[7] կմախքը հին, որ պետք չի^[8] արդեն նույնիսկ սատանին^[9]։ Չախկալի փորը– պարիայի գերեզմանն է։

ԱԶԳ<ԱՅԻՆ> <1 անընթ.>– Վազեցեք, եկեք, հավաքվեցեք

1. [վեր դրեք]
2. [մեր բանին ոչ էլ]
3. [Չախկալները]
4. [Իսկ]
5. [վելլախտներից]
6. [ճիճուներին]
7. [հին չոր]
8. [ոչ մեզ ոչ էլ]
9. [էլ չի պետք Շնագայլի]