1908
ԱՀՄԱԴԸ
(էջ 76)
Հսկ 1908, № 7
Հսկ-ում չկա հատվածների բաժանումը՝ Ա, Բ, Գ
էջ 76, տ 4 Շատ էի / Ես շատ էի
տ 8 հանում էր սրինգը/ հանում էր իր շհուն (սրինգը)
տ 20 էր, / է (նույնը՝ l IV, 1913)
տ 20 որ տան / որ նա տան (նույնը՝ Լ IV, 1913)
տ 23 ձեռքով / ձեռով (նույնը՝ Լ IV, 1913)
էջ 77, տ 3 թե ուրիշ / թե էլ ուրիշ
տ 5 վեր կացա, տեսնեմ / վեր կացանք, տեսանք
տ 5 տանեցիք / տանըցիք
տ 7 անկյուններում / պուճախներում
տ 11 աստված լինի քո / Աստոծ ըլի քո
տ 14 բալա ջան / բալա ջան, Աստված բարի ճամփա տա, ոտդ ոչ
դիպչի քարի… (նույնը՝ Լ IV, 1909, 1913, 1919)
տ 16 սրբեց / սրբելով
տ 20 լինի, քո / ըլի, քու
տ 23 լինենք / ըլենք
տ 30 մյուս քեռիներս / քեռիներս
էջ 78, տ 2 քեռի Ահմադը / Ահմադը
տ 6 Իրենց տունը ո՞րն է / Իրանց տունը ո՞րն է
տ 9 ծառան / նոքարն
տ 9 տարի մեր տանն էր / տարի ա մեր տանն ա
տ 10 իր իրավունքն / իրան հախն
տ 12 գնա՛ց․․․ / գնա՛ց․․․ Շատ տարիներ անց կացան։ Ես մի անգամ
էլ պատահեցի Ահմադին, 1905 թվին, հայ֊թուրքական կռիվների
ժամանակ, մի ծերունի թուրք, սպանվելուց չէր վախեցել,
անց էր կացել հայ գյուղերը, եկել նստել էր իմ պապոնց դռանը մի քարի վրա ու ::::լաց էր լինում։ Մեր հին Ահմադն էր, բարի ծերունին։
1909
ԵՂՋԵՐՈՒՆ
(էջ 84)
Լ IV, 1913, 1919
էջ 88, տ 27 մենք / ես ու որսկան Օսեփը
էջ 89, տ 1 Եղջերուն—Լուսաստղը / Լուսաստղը
