Այս էջը հաստատված է
ՀԱՏՎԱԾ-ՏԱՐԲԵՐԱԿ
Լ IV, 1914
ԵՂՆԻԿԻ ՏԵՐԸ
Որսկանը սարերում որսի էր ման գալի։ Մին էլ ժայռի ետևից դեմն է նետվում մի սիրուն եղնիկ։
Եղնիկը շշկլած կանգնում է, մնում է աչքերը գցած որսկանի աչքերին։
Որսկանը նշան է դնում, որ սպանի։
Հանկարծ նրան այնպես է թվում, որ առջևը կանգնեց մեկը, կարծես մի կին ու ձայն տվավ։
– Կանգնի՛, անիրավ, մի՛ սպանի իմ եղնիկին։ Դու ապրում ես, սա էլ պիտի ապրի։
Որսկանը սարսափած ետ է գալիս տուն, հրացանը կախում է պատից ու էն օրվանից թողնում է որսկանությունը։
ԲՆԱԳՐԱՅԻՆ ՏԱՐԲԵՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
Լ I, 1907
- տ 2 գալի։ Մին էլ / Մեկ էլ դեմն է նետվում մի եղնիկ։ Եղնիկը շշկլվում է, կանգնում, մտիկ է անում որսկանի երեսին։ Որսկանը նշան է դնում, որ սպանի, էստեղ դեմը դուրս է գալիս մի սիրուն կին, սարի ոգին, ու աղաղակում,
- տ 11 սարսափած \ դողդողալով
- տ 11 հրացանը կախում է որսկանությունը \ ու, էն է ու էն, դադար է տալիս որսին
Լ II, 1908
- տ 7 Հանկարծ նրան ~ ձայն տվավ / Հանկարծ առջևը հայտնվում է մի սիրուն կին, սարի ոգին, ու ձայն է տալիս
Լ
- տ 9 սպանի / սպանիր
