համարում է «ամենեն դյուրինը», իսկ նոր առաջարկվողը «ամենադժվարին օրենքը», Ստ. Մալխասյանցն առաչարկում է երեք կանոն.
Ա) «Ամեն անգամ, երբ վ-եք լսում՝ վ գրեցեք։
Բ) Բառասկզբում ո-ից առաջ վ մի գրեք, բացի վոհմակ բառից և Վոսփոր, Վոնոն անուններից։
Գ) Եվ հնչյունը կարելի է գրել նույնպես «և» գրով»։
ՎՌԱԶ ՊԱՏԱՍԽԱՆ Պ<ԱՐՈՆ> Ա. ՄԵՂՐ ՅԱՆԻՆ
(էջ 237)
Տպագրվել է Հր, 1910, 8 օգոստոսի, № 173, ապա՝ ԹՔ, էջ 162—166, այնուհետև՝ ԵԺ IV, 140—143:
Արտատպվում է Հր-ից:
1Ա. Մեղրյանի «Ուշացած պատասխան Հովհ. Թումանյանին» հոդվածը տե՛ս Հր, 1910, 31 հուլիսի, № 166 և 1 օգոստոսի, № 167։
2Խոսքը Ա. Մեղրյանի «Մեր մանկական գրականությունը և հայոց լեզուն» հոդվածի մասին է (տե՛ս «Լույս», 1910, 7 մարտի, № 10):
3Նկատի ունի իր «Լեզվական փոխառություններ» հոդվածը։
4Խոսքը վերաբերում է նույն՝ «Լեզվական փոխառություններ» հոդվածին։
5Թումանյանի և Ա. Մեղրյանի բանավեճին արձագանքել են նաև ուրիշները, այդ թվում Մ. Մատենջյանն իր «ճիշտ իր ժամանակին» հոդվածով (տե՛ս Հր, 1910, 19 օգոստոսի, № 181),
ՇՆՈՐՀԱՎՈՐՈՒՄ ԵՆՔ
(էջ 241)
Տպագրվել է Հր, 1910, 22 սեպտեմբերի, № 208, որտեղից և արտատպվում է:
ՄԵՐ ՀՐԱՏԱՐԱԿՉԱԿԱՆ ԸՆԿԵՐՈԻԹՅՈԻՆՆԵՐԸ
(էջ 242)
Տպագրվել է (անստորագիր), Հր, 1910, 26 սեպտեմբերի, № 218:
ԳԱԹ Թֆ, լրացուցիչ, № 29 պահվում է սևագիր-ինքնագիրը։
Արտատպվում է Հր-ից:
