Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ9.djvu/599

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

147. ՕԼԳԱ ԹՈԻՄԱՆՅԱՆԻՆ

Ախալցխա— Բելի Կլյուչ

(էջ 256)

Հուլիսի 17

Ինքնագիրը (4 էջ) պահպանվում է ԳԱԹ, Թֆ, ց 3, № 40:

1 Սույն նամակին նախորդող Օլգա Թումանյանի նամակն անհայտ էր։

2 Հավանաբար, հուլիսի 11-ին Թումանյանի գրած նամակն է, որ Օլգա Թումանյանը պետք է ստանար իր նամակը գրելու օրը։

3 Շուշան Վարդազարյանի նամակը և Թումանյանի պատասխանը չեն պահպանվել։

4 Պահպանվում է Մ. Թումանյանի՝ հուլիսի 8-ի նամակը (ԳԱԹ, Թֆ, № 660)։ Մինչև հուլիսի 17-ն Ուրավելից Մ. Թումանյանին ուղղած միայն մեկ նամակ է պահպանվել՝ հուլիսի 2-ին գրվածը։

148. ՕԼԳԱ ԹՈԻՄԱՆՅԱՆԻՆ

Ուրավել—Բելի Կլյուչ

(էջ 258)

Հուլիսի 18

Ինքնագիրը (4 էջ) պահպանվում է ԳԱԹ, Թֆ, ց3, № 41։ Անթվակիր է. տարեթիվը որոշվում է ըստ նախորդ և այս նամակների բովանդակության։

Տպագրվում է առաջին անգամ։

1 Տե՛ս նախորդ՝ հուլիսի 17-ի նամակը։

2 Ըստ Աշխեն Թումանյանի վկայության՝ գրող Մադաթ Պետրոսյանի կինն է։

3 Հիշատակված նկարը տե՛ս ԹԹ № 1664 ալբոմում, լուսանկար № 510:

4 Նամակը, ըստ երևույթին, պետք է գրած լինի Ղազար Տեր-Գրիգորյանը (Ջավախեցին):

Ախալքալաք և ապա Գանձա Թումանյանը գնացել է օգոստոսի կեսերին։ Այդ ճամփորդության մասին մանրամասն տե՛ս Ջավախեցու և Վարդան Շահպարոնյանի հուշերում (ԹԺՀ, 416, 429)։

5 Աբասթուման բանաստեղծը գնացել է օգոստոսի 7-ին, ինչպես գրել է Մ. Թումանյանին հուլիսի 19-ի նամակում։