Իրանի ու Թուրանի հետևողների մէջ 1898 ^։ Մի քանի ղըմ աութիւններից և իրար դէմ կատարւած էք դթակցութիւն ներից յհտոԳ երբ ինքը Աքրէրը «հադիդաթը—թովհիտ Լճշմաբ սաւթեան միութիւնը) դբւածքով դիմեց հետևողներին, Ադէմը հրամայեց իւր երկրպադուներին իսպառ յաբարերութիւնները դադարեցնելԱքբէրից և նրա հետևողներիդ ինքն էլ կտրեց յսւ բարհ րութիւնը եղբօր, ւ(օր և քոյրերի հետ; Օրա վրա Աքբէ՝ րը տւեց իւր որոշումը յանձնելով հետևողներին Բէհայի մուլլտհի հէմալի“ լոհը (պատգամը)։
,,Ովաշխարհի ադդևբ, այս յայտնու թ հան առաւելութիւնը նախորդ մարգարէութիւններից և աւք աքելութիւննե -րից այն է, որ ամէն բան, ինչոր թ շնամւսթեան հակաս ակու թեան, խռովութեան և ատելութեան առիթ էին ներկայացնում, ես գրքհրից օրենքներից թնթեցի* Այն ամէնը ինչոր համեր աշխ ու թ հան, համաձայնութեան և սիրո է վեբարերում, արձանագրեցի և հաստատեցի։ Երանի՜ կամքս գործադրողներին։ Եթ՚է տեսնեմ ճղներիցս Լագ սան՝) մէկին իմ դրած օրէնքների և պատւիբանների հակառակ ընթ ացքը, կըհեռացնեմ, կը վռնդեմ իմ դռնից։ Նա, ով որ պատւիրանի շւսւիդից հեռանա, նա արաաքսւածէ՝» Լմէրղուղ։)»
Այս վճռով ^կթէրը Ադէմին աստիճանից Ահկած հբտ աարակեց։ Ադէմն էլ, որի ձեռքումն էր հայրական, հասարակական և պետական եկամուտները, դադարեց հարազատների օրըստօրական ապրուստը հայթայթելսւց, ցանկալով սովով նրանց լ^յկճել։
55 Այս րռնութեան դէմ Աքբէբի հետևորդները մեղադրե ցին, թէ Ադէմը որբերի, այրիների, տնանկների յատուկ ողոր մութիւնները շռայլում է ըստ քմաց, շնորհներ է անում, կաշառներ է տալիս թուրք կառավարութեան պաշտօնակաքներին,
