սաւքպ է՛ դարս գալուդ մի ըԽձիւգ,,.» ^եւէ ^է* ՐԴ՝ 1 «®ւա մի մարդ, սէևօւնբ շառաւիդ, ՝հա իր արմատից ՝ պիտի
քառաՆի՚և^ինէՏիրոքսաճաւրը..»։ Զաքարիա Գր Զ՝ յ-օղ. 12—13։ «Եւ այլհս նղովք բնա<ւ չի քինիի Ասաածո Գառի աթո*» սր այնտեղ կլինի և նրա,ժառանգնևրը Նրան կը պաշտվեն.. ։
Տայա. ԻԲ. Գլ. 3 յար Եւ ուրիշ շաա շաա օբինակնձը՝
58. Ադէմի հակառակորդները պնդում են, որ բոլոր այդ մարդսգէաթ (սնները և յայունութիւնները միմիայն Բէհայի համար են, նա։ ինքր. միակ յայտնութիւն է և Նրանից յետո ոչ ոք\ չի կարոդ Ւրհնց խոսքին ապացպց բերում են
բէԿազի հևսւեևալ այաթները, որոնք նա ա լել է և աՆթիւ անդամ կրկնեք իւր բոլոր գրւածներում։
«Իւր,ղր1քած ^՝իրքր քհդ չի բաւականացնում».
«հինշիաները (հերձևալ) միւշրիքՎԲաղմաոտւածհան—Աստծուն ընկհբնե(ւ յատկացնող) են, իրենց միաոտւածհան են հրեակայամ. ,.տ Երեսւկայութիւնների տնկիւններա մ պպդած իրենց, պայծաո այսհս և> բացատրող էին յայտսգարում .:* հայ նրանցին*, վայ այն մարդուն, որ այդպի՛սի հերձւածի աո՝ա-քանտլուն պատճառ դառնա…։ Հաղար երկու հարիւր դարի հին հերձվածները իրենք իրենց համարում էին աշխարհի դերաղւսհցութիւնը և արարածների վեհութիւնը, բայց դատաս-աաԽի օրը (Բաբի յայսէևութեան ժամանակ) պարղւեց, որ նրանք Աստծուց հեռացածներ և նրան անարգողներ են… Երդւում ևմ հոգւով», որ հրամանները լրացան, պաաւիրանները կաաարւեցան, յայտնաթիւնները վերքացտն, բայց նննդաւոր նևրը (հիւէքհար) պատրաստ են, ինչպէս ենոււՈւ էլ շատ կային և տարաձայնաթիւններ ոիրումեն… ճշմարաաթիւնը արեգակի նման երկնքի բարձունքոււՈւ է որոշ։ Աշխարհի դրամներից մի դենար չռւհիմ, որ կարիք քինի կսսսկակաաարի։ Եթէ
