ա ի լուֆ ն /»ր կ այ ա ը ոււյ ի չը չգա, 21ափէ այղ Ր^,1,Ք1,։ ՚^հո օր աոտֆ կալի աէրը մի նւէլւ, մի ատամի վարձ պիտի տսա ֆարկէ ամենակարող ւքուբւսշիքփն (կալւած ատիրոջ ւյործակալին), Նրա թոյլտւութիւնը ստանա կալը էրն ելու ։ 1կս նւէրը չի հսւշւում ընղհանար հարկերի մէհ, չնայելով որ մի նշա նաւորրաժին է կալսում ռանչպարի ապրուստիս։ ՄուրտչիրԱգԱր ռայաթին որ խէթ տչքով է նայում, կալոցին է Տաքսից գսկիո։ Կալը ծհծւած պատրաստ է, քամին ամպեր է ղիդում, անձրևը, կարկուտը, Նոյն իսկ ձիւնը սպառնում են դԿղացու ամբողջ տարւա ղաոն դատումով առաջացրած բարուն, այն ինչ մուբաշիրը անդթարար տարածւած ծխում է իր դայլօնր. չի ուղում տեղից չարժւել, գնալ կալի դլու\որ կան դնել էրնել տալու, չափելու։ / ևղճ դիլդացու ամէն մի աղերււին ու մրմունֆին նա վէս կերպով պատասխանում է — գործ ունիմ, քէյֆ չուն իմ, դեռ այսօր 1՝լիի, հալիի կալն եմ չափելու՝. Երկնքի պատուհասից կալն աղատելու, ամբողջ րերքը տպականելուց ու փթելուց վէրկելու համար, գիւդսւցին աստիճանաբար աւելացնում է կաշառի քանակը, մինչև որ հասնում է նպատակին։ Ս՚ուըաշիրը վերցնում է կալից տաււից երկուս, մինը կառավարութեան՝ միւսլլ կալւած ատիրոջ անունով։ Ցորեն, դարի, հաճ՛ար, կորեկ, նոյնպէս «ոէյֆի» կոչւած հատիկներից* ոսպ, սիսհո, կտաւսոո, կունեփ և այլն, Ր՚՚ՐՂ՚Ւյ երկրամշակը աւսլիս է տասնից երկուս։ Նոյնպէս կ ա -լի դարմանից այդ չափով։
21. ձրարըի հանգերի պայմանըը ոլոլւովին փոխւում է։ Այստեղ կալւածատէրը ընգհանրապէս րհըքի տասներորդը վերցնում է կաս ավարութեան անունով, ւ1նացորդը ևրհքի բաժանևլովճ մէկը ինքն է վերցնում, երկուսը երկրամլուկին թողնելով. Տեղ տեղ կալւածատէրը */\օրդ է վերցնու մ, Ր,ոք)Ի
