մար 1 ղրան 10 շահի (50 կոպ ): II). առնական այս հարկը ամէն տեղ համահաւասար չէ, տե սնելով թէ որքան զարգա-ցած է ան ա սն ա պ ա հոլթիւնը և որքան ընկած է հողաղոբ ծութիւնը, այնքան էլ բարձրանում է անասնական հարկերը։
31. Տեղ տեղ կալւած ատէրները ծխահարկն ու անասուն•ների հարկը միացնելով, փոխանակել են ղութի Լտը°Աի) հարկի՛ Ընղհանրապէս գիւղերում բնակում են «Ղ,ւսոս» կողւած բսւղմաթիլ ընտանիքներ, որ ող ցանք ունին, ող հօտ, ապրում են օրավարձով, արհհսաներով, մարացկանութ եամբ և 1կլահն է խաբար թէ էլ ինղոփ Այս ընտանիքների անասելի աղքատութիւնից ոչ ծխւսհարկ, ոչ անասնահարկ և ող է1 մի կաշառք կարող են գանձել ա մեն ա զօրեղ միւշտէիղների ամեն աճա րպիկ մու բաշի բները։ Բայց քանի ԱՐ սրանց գոյ ութիւնը ուներաժեշտ է ւււնեոր շինականների տնտեսութեան զարգացման համար, սրանց կալւած իւյ հեռացնելը նպաստ աէ որ ղէ կար ածատէրների համար։ Ուստի «փարաների» հարկը «համբաներից* գանձելու նպատակով առակացել է ղաթի (արօրի) հարկը։ օւ\ա բաներ լա սովորաբար մշակութիւն են անում «համբաների» մօտ, օրավարձով կամ տարով—հօաաղ և հովիւ ղաոնալով, սրանք ան համեմատ ղնղին վարձերով ա հաւոր ծառ այաթիւննեբ են մատուցանում երկրաղոբծներին և մանաւանդ կալւած ատիրոկ, ուստի բնական էր, որ սրանց հարկերը մի կերպ բարղւէին տրգիւնաբերութեան վրա։ Չութի հարկը իւր քանակով տուրբեբլում է ամէն մի գիւղում ամէն մի դաւսւոում» Սովորաբար ամէն մի ղաթի համար վր ճարում է ռանչպարը աղտին %՝ից մինչև 10 թուման (4 ր. մինչև 20 |>օւ|ւ^փ Ող մի գիւղի այս հարկի քտնակը ղի կւս (<*//< համեմատել հարեան գիւղեբի հարկերի հետ։ նոյն ձորի վէկ մի գիւղ 2 թուման է վճարում ղութին, մի լսումը Տ
