Էջ:Իմամաթ.djvu/19

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

իր նախորդների)։ Հետևերւվ, իրան յ ա^որ քէ* հր աա ար սւկ և ց անդրանիկ որդին համայիյջ, բայց, որովհևտև սա. ա)^ձ)ւառւու^ եդպւ հարրեցս^թեան, չպահս^անեց Ղյորանի պասււիրուննեբրյ մարգարէի աւա). ։է օւթ յ.ւնները և նախորդ^ ի մամն և լ\ի դի^Ա։, հայրր.պարաաւորւած մի երկրորդ յայ ան ու թ ի լն. ս ա ւ1Ա)<ք> է դերագոյն երկնքից, սրով հեռացրեց իմամի յովոբդտկպն բադմոցից Իսմայիքին, նրա սէեդր նչփնակելով, ՄուսայիՆ; (Լյս Աւլպհատար պատգամի փ»վախւււ թիւնը թէև մեծ՝ պայւ^կ* աում ձգեց շիաների մէջ, հԱյդ մասին Աաղանդաւորնելվա մէջ խօսևվու ենք) բս,յց մեծամասնոէթ իկ^ր խս՝)ոսրհեցաւ >^ԿԲքե նետ յաոսքեաւթեաճ «քեշ զտնւոդ իմամի կամքի սէ^^ւքլե հեաեեց Ս՛ուսային։ ՀհիանԱրը այնպէս ցրւել և իմամ՝հ1ղվխհեաեյւդները խայիֆների սարսափներից այնպէս ծա,ծ.կւուվ, ուրանում էին իրանց ներքին համէւղումները և դպւպնանքը։ րը Գամասկի ^ Օմմէեւսն խւսլիֆնկւի ^հքւհքուց յեատի Բէնիէ1բբաէէքւ (Արբաոեան) խալիֆները Բադդագում թ ադպաբած, շրջանոչյք մոռացել էին անդամ սրանց դււյդւթիւնը։ Իմամ Բպդր եիմամ հպֆէրը թէև սիւննի իւլէմների դիրքերի հակառակ.շասւ. հէ) սերը։ փոփոխեւ էին,բայց խսաիւ պաաւիրել .էին, իբանցա շակերսադներփնյ որ եթէ հազարաւոր \ չի աներ մի ։թեդ դԱթ՜ նւած ժամանակ, նրանց ,մէջ մի սիւննի յալանչի*, պարսւաւոր էին իր$սնց ծ էսերը և կարգերը բյղւգովին ծ<ած,կ1ղ և հեսւ1փլ սիւննի սովորութիւններին; կեւսնքերբ վտանգի՛ չենթա^կէւլղւ համար՝, էկսպէսով հշիպ, ւխրգապևպոկթիւնքւ \խւս^իֆութեան

հզօր, գաբերում.արէք ածւդւմ և օւարպծւումՎր դաղսւկյսրար, ինչպէս իրանց պոյաթ իլևը նեբկպյհւմս սլահպպնոպք են սպ.ւհ րովերցիները և ՚աբիչ ադանգառւրնիրը Գոլս,աուսանւոմդ հէ՚քվ1 Աբբասի խալիֆները 1>ադգԱւղում . իրան^ց^փաոքի դպդութին հասած շբվպն/ււմ,, և ար ւս֊ն կ Րսւշի դդ, և Որպէ ողի կպբսդպնա իր