ւած, որոնք լհղւով, սովորաթիւններով, բարքով կատարելաւ ղէս միմեանցից տաբրհ րւօւմ են։ Ատը պատ ականն էլ աղքատ շէ այդպիսի իրարից տարբեր ու նեբհակ ցհղերից, որոնք դա րհրից իվեր իբաՐ ոխերիմներն են և միմեանց արիւն են խմել։ Այս ցհղհրը կատարելապէս ընկճելու և ստրկացնելու համար կառավարութիւնը իւրաքանչիւր ցեղի վիճակի վարչՈւ ՝ թիւնը յանձնում է իրանց սահմական ցեղապետներից մէկին, որը պատասխանատու է ամբողջ ցեղի արարքի համար, ինչ պէս որ և է դաւառապետ կամ թաղապետ իր վիճակում։ ճըշ ւքարիտ է XIX դարում պարսկական կառավարութեան կհղբո նացումը ոանձահարեց այդ իրար բանն ու օթախը քանդող հորդաների ասպատակութիւնները, բայց չկարոդացաւ հանգցնել նրանց սրտում ընկալած ոխակալութեան ոգին։ Ցաճսւխ այս այլացհղնրը ընղհարւում և անչափ անմեղ արիւն է թ ափ ւամ։ Կաս ավարութիւնը չունենալով կանոնաւոր դատաստանական, ոստիկանական և զինւորական ոյժ, չի կարողանում ււանձահարել այդ այլացհղերին իրար դէմ վարած ասպատւս կաթիւններն ու աւարտռութիւներն անմիկապէս, բայց նա հետամտում է և վերկիվերկոյ այնպէս է խաղաղացնում, որ կս լալները քսան-հրեսուն տարի հաղիւ կարողանում են իրանց տնտեսական ւԱւճակըրարւոքել։
. Այս ներքին հորդաների կատարած թ աթ արական աւհրածների մասին կառավարիչները այնքան էւ շատ չեն մտածում, քանի որ սրանց արարքի դէմ ոչ կողմերն են գան դատ-ւում, ոչ էլ հւրոպական դիպլոմատիան է բողոքում ու բալա բարութիւն պա և անկում։ Ո՝չ ոք էլ ղի հհատքրքրւամ. թող իրար սրածեն, կ արդեն և ոյժերը կլա ահն, այս ձեււնտու է կա ռավարութեան։ Մանաւանղ նահանգապետները և կաո ավարչապետները անղափ գոհ են այս արիւնեեղաթիւններից, քանի
