ոտաւտէւգօՆք՛ ռգսԻնԻստրււււԻռ՜ե 217
ներն են, ինչպէս Չալաթե անի, հահսէվէն եայլն, եայլն, ձիաւոր գնդեր են պահում և կառավարութիւնից թոշակ են ստանում։ Յաճախ Այդ աւազակները իրենց ձիսոորների գնդերով իրար գէմկռիւ են մգում, ալերում, ալարում ոտնատակ տաքիս խեղճ ժողովրդի ցանքը, տունըք տեղը։ Երբեմն միևնոյն ցեղի մէջ կուսակցութեան են բաժանւում առաթնութեան խնդբով և առտնին ըեղհաբ ումների ժ ամանակ զարհուրեքի արիւնահե• ղութիւններ է կատտրւում, մինչև որ մէկն ու մէկը կորզում է էաՒդՒ (9^ԴՒ) ղեկավարսլթեան պաշտօնը։ 1\յս աւազակա պետներին կառավարչապետները կալանաւորում, քամում և կրկին բաց են թողնում, որ գնան կպչին ժողովրդի վղին և ծ ծ են նրանց ար իւնը։ Արանք մի քանի տեսակ օգուտ են տաքիս։ Նախ որ ժողովրդին այնպէս են կեղեքում, որ նա ցամաք հաց հաղիւ է ղանում ապրեք ու, որով բոլորովին նրան ստրկացնում են։. Սրանց ձիաւորները պետութեան համար պատրաստի ոյժ է, երբ կարիք ունենա, օգտւում է շատ մեծ՛ չափով։ Եթէ աւազակ աո ափնորդներից մէկը ապստամբում է, կառտվարութիւնը միւսներին% քիչ թոշակ տալով, աստիճանը բարձրացնելով, տիտղոս տաքով, նրանց արձակում և ղսպում է յան դադն անզուսպին։ Նահանգապետներք։ և կառավարչապետները ամէն տարի սրանց կթամ են, որը նրանց բիւդթէի նշանաւոր մասն է կազմում։
16. նահանգապետներին փոփոխհքուց յետո նիղամի-Սալ թանէն նորանոր հրահանգներ աւեց, որ իրենց վիճակում ապրող այս ու այն տւաղակապետի հետ ինչպէս վարւեն և ինչպէս նրանց կալանաւորեքով յանձնեն փիշիքարին։ Նտհանգապհաները իրենց վիճակը հասնեք ու ց յետո, վճարած՜ փէշքհաշների տհ ղը լցնելու համար, արդարն ու մեղաւորը ղանաղանեքու նեզութիւնը չէին կարող յանձն առնեք, միմիայն աթ ու ձախ պա-
