Էջ:Իմամաթ.djvu/231

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

ռտրՊռտտռՆԻ ռգՄԻնԻՆՏրռՑԻռւ

մար իու չէ։ Ճշմարաութիւնից էլ այնքան հեռու չէ ներկայիս Ատրպատականում կան այնպիսի կալւածատէրնևր ք որոնք 100 150-200 դիպ ունինէ որոնյ» իրենց չծնողներից կամ մի և կամ կէս դիպից աւելի չեն ժ առանղհի որտեղից են իւրացրհի սեփականացրեք Այդ կալւածները» Եթէ քննւի, եթէ հնարա ւոր քինի արդարությամբ դատել, շատ յափշտակիչների ղի• ւ(ակը պիտի պատառ լի և շատ սրբացած մոլւաների սատանայական ճիրանները պիտի հրեին։ Մինչև անդամ *վադլւֆները» թնթւել % սոսկ կտրածներ են դարձել, շհորհիւ աղահ միւթքժ էհիդների ապօրինի վճիռներին, որպէսզի կարողանան այդպիսի «վադըֆ՚ները» յաւիչտակել և քորացնել։ Դփւքիշկ|ւհ* 6հւփ Զսւճիէ»)փ 370 դիԼդհրից% սբոնք մօտ երկու հարիւր տարւան «վաղրֆ» են, այսօր միայն 12 կտոր դիպ է մնացել ((միւթ էվէլիների» ձեռքը, .որոնք գսւցէ 5 —10 տարի յհտս այլևս գոյութիւն չեն ունենալ» այնինչ Ադուրանով» և *հա ղիսով» յատուկ հրամաններ կան, որ «.վաղըֆը» չի կարելի ծաթել և չի կարելի յափշտակել ժառանղորդներից, մին՝ >և Մէհթիի յայտնաթիւնը։ \թ է եղբ. ՝հազարբէգհանների և Զարգարեանների *դիւ անխտնէով» հաստատւած պայ ման աղրհրը չր լինէր, վաղուց Այդ 12 կտսր գիսլն էլ • վադըֆից» դարս գցւած և խ աները, կամ մոլւաները յափշտակած էին ինչպէս յափշտակել են 300 կտոր դիպերը։

23. Կալւածների յափշտակութեան վէճհրը կարհքհ է բա ժ անել հրեք ձևի; (7. Մի որեէ կալւած ատիրոթ ուժեղ ժառան ղը խբացում է կալւածները և ղրկամ միլս եղբայրներին3 քոյրերին և մայրհրին։ Այսպիսի ժառանգորդները անճարացած. երբ հնար չեն ղանում աբդարութիւն ձեռք բերելու, յուասհատաթիւնից տանում ծախում են իրենց բաժինը կամ զօրաւոր խանի, պաշտօնականի և կամ մի յս,յանի մոլւայիդ