ԳԱՏՇհԱՐՈԻԹԻԻՆ
249
նելու։ Մինչև անգամ եթէ յ ան ց անք ը ղսլւծւել է երկու հաբհան կտրածների բնակչութեան մէթ, կալւած ատէրնեբբ համերաշխարար խաղաղացնում են վժալներին, որպէսղիւ ղաշտօնականներբ իրենց քիթը չճխտեն և բաժ չվերցնեն իրենց ռայաթից։ ,
Այսպիսի դէպքերում երկրագործ ղասբ այնքան տուղանրների է ենթարկւել, որ Այդ գործ երբ ներքին կերպով հարթելու ճան ապար են ևը բ կաաաբելապէս ուսումնասիրել և կար-ղի է ղրել, որպէսղի չարաչար տու ղանքներից ազատւի։
4. Ոճբագործութեան, մարղաոպանութեան դէպքում նա հանղապետներբ անպայման միթամաում և մեծ տուղանք են ստանում կար տծտտէրներից, որոնք իրենց վճռածի վբա 20 40 տոկոս բարղած գանձում են գիւղական հումայնրից։ Թէև շիա կղերը իւր իրսււունքն է համարում թէ քաղաքական, թէ քրէական և թէ ոճրագործական ղ ատավարութիւնը, բայց պարսիկ կսւո ավաբութ իւհը, ո ճբ աղ ործ ակ ան խնդիրները անկախ վարում, վճռում, ղոբծաղբում է որոշումները, արհամարհելով կ ղ և բ ի անտեղի տրտտեթնեբբ։ Մանաւանղ քաղաքներում կառավարչական պաշտօնեաներբ անմիթապէս միթամաում, անկախ քննում ու վճռում են ոչ միայն ոճբագործական, այլ նոյն իսկ քրէական ու յանցանքի բոլոր գործերը։ Կառավարութիւնբ ձեռնամուխ է լինումնոյնպէս այն դէպքում, հրբ շինականների վրա բողոք են ատ/իս քաղաքացիները, ոչ-միւսլիմները, օտարահպատակները, կամ ճանապարհորդները։ Եթէ կալւածատէրբ ուժեղ է, նա կա՝ ռավաբչական պաշտօնեաների ճանաւղարհբ անմիթապէս կրաբում, հա է դարձնում, իսկ թոյլհբը չարաչար տուժում են։
5. Ալաններում և քաղաքներում առանձին, անկախ աբղա-րութեան ղատարաններ չկան, դաւառապետր, նահանղապետբ
