ֆելու, ուստի նախապատիւ համարեք շիա հաւատացեալ վա հհրին մնացեալ բռնակալներից, քանի որ հուրանին անպայման և պա տա կլում են, կամ խոստ՛անում են հպատակ լել Իմամների ֆաննիշիների վճիռներին;
17 Թկհ Իրանի ներկա շահնշահր հեր մ հոոատացեալ կ, յարգում, խսնարհւում է հաննիշիններին, նրանց գծած կրօ նական շաւղից հաղիւ թէ դուրս գա, բայց Թէհր անում կա-աարւած վերքին փոփոխութիւնը չի կարելի վերագրել միայն կղերի—Քէրրէլայի միւջթ էհիդների ադդեցաթհուն։ ԱմբողԳ Իրանի խանխաւանը (ազնւականութիւն, պաշտօնակալութիւն՝) շատ խոժոռ հայեացք է գցում Եւրոպացի պաշտօն ականների դէմ, որոնք կառավարում են պարսկական մաքսատունները և պոստը։ Այս հիմնարկութիւնների արդիւնքի մե ծա գոյն մասը առաջ կլանում էր այդ իշխանական դասը, որը այսօր անպսւշտօն է մնացել* Մանաւանդ որ մինչև Եւրոպացիների երև նալը մաքսերը կապալով էր տրւում պարսիկ խաւան կա րողութեան ակրերին, որոնք համարեա թէ կէսուկէս օգտւում էին իրենց ձեռնարկութիւններից։
Պարապ մլւացած իշխանական կապալառու դասին միացան կղերըք սարրաֆները և կալւածատէր խանխսռանը, քանի որ պաշտօնանկ Աթ աբէգը մտածում էր երկրի ֆինանսը ամբոդֆապէս յանձնել այդ եւրոպացիներին։ Իրանի եկամու տի մեծագոյն մասը երկրի բուոականութեան տասնորդական, կա չլա ծական և աղգտրնակութիլկից ստացւած ծխա կան հարկերից կ կազմւած։ Ինչպէս յայտնի կ, պետական այս հարկը մինչև օրս գանձում են և պհաութեան սնդուկը հասցնում են կտլւածատկրները, յայտնի բան կ կլանելով պետական բաժնի հըհք քառորդ մասը« Եթկ Աթաբկգը կարողանար իւր ծրագիրը իրագործել, կալւածատկը կղերը, խաւանը հ
\՛
