թէ ինքն ալպէն հուսել էր (Լիրադ, մտել էր Բաբի բնակարա նր, սրի հետ երկար վիճելիս, Բաբը իւր խմած թէյի կիսատ բաժակը նրան մեկնելով առաջարկել էր խմել և նա երաղում ենազանդսւել ու կատարել էր Բաբի խ՚եգիրը։ Այս երազիներ դսրծութեան տակ, երբ 9էիդԵւսհեան հիրազ հասնելուց յե աո, ներկայանալ Բաբին, վերջինս ձեռքի կիսատ բաժակով թէյր նրան առաջտրկեց, ասելով—«խմիր այս կիսատ բաժակի մնացորդ թէյր, որը գիշերս դարձեալ միասին խմեցինք»: Բաբի այս խօսքերը, ձայնը, դէմքը, կազմը և շարժումները այնքան նման էին տեսիլքին, որ Եահեան շուարած առաւ բաժակը, խմեց և շարունակեցին իրենց «անուրջներում» թ երատ թողած վիճաբանութիւնը։ Հիտ կղերի և ամբոխի հա-մար մի սոսկալի պարտութիւն էր, երբ ամբողջ Պարսկաստան լուր տարածւււեց, շրջաբերականներ ցրուեցին, թէ Բաբի դէմ հակաճառելու և նրան խայաառակելու համար ուղարկուած յ այ անի միւջթէհիդը պարտւեց, խոստովանեց և դաւանեց Բաբի վարդապետութիւնը։
Գայթ ակղութիւնը հասաւ գադաթնակէտին։
8, Բաբի քարոզութիւնները դաւան ող և հետևողհերը խոս առվանում էին, թէ Միրզա^Նէյիդ Ալի-Մէհմէդը ինքը Մէհթին էր, որին սպասում էին պարսիվները, այն ինչ իսնու աշարի-միւթէշէրիների դաւանութեան համաձայն, Մէհթին չսւէտք է որեէ կհոջից ծնէր, այլ որպէս «գերբնական կաաարելաթիւն» ւդիաի վերադառնար երկիր։ Հետեարար Բաբը իւր քաբողութիւնով ոչ միայն հակասում էր շիանիրի հադիսներին, ոչ միայն ալան գութ իէններն էր եղծում, այլ դաւանանյչը, հա ւատի էական մասն էր հերքում, այնպէս որ։ մի ահաւռր ըս պառեալիք էր Այդ քայլը, որ կարող էր իսպառ ^>ջել շիա-կան կբօնը: Ամբողջ հիր աղի ա զղա բհ ակութիւնը ճանաչում
