ւունղ չափականրանաօտեղծական երկերը մինչև այսօր մեծ հաճոյքով կարդամ են ոչ միայն Բաքւիները, նոյն իսկ շիաները, նրանք հիպնոսում ևն ընթ երցողին, սքանչացնում և՝ նրան մաքով երկրային դրաիւտն առաջև որ դում՝.
27. Այս քարոզութիւնները Թահիրէի . արիւնակիւյների հետ ունեցած յարարերութիւնը բոլորովին լարեցին այնպէս որ նրանք բորբոքւած հերսսպհիի դէմ, այնպէս ոխակալած նորան հայհոյամ էին որ թշւառ Թահիրէն չէր իմանա յ ինչ հնարքով ղլսւխը փրկևլ հայրական "րհից* Թահիրէի հայրը այնս՚էււ էր բոբրոբւած սւղհկա դէմ, որ ամէն սւոթիւ կըրհ՝նում էր.—Մքւթէ քո աստիճանդ այ դ տեղ է, որ դու, քո Այդ հտսկացողութեամբ ու կաաարելութեւսմր այնքան ստորանաս, որ դնաս խարուես մի տղէտի լեզուից, նրան դերադոյն յայտ նութիւն դաւանես, խոսաովանես, որ նա նախասահմանւած Մէհթին է, .։ Այդ դու ո՚ւքան մտքով կուրացար, , որ ի որ անդունդը դլոլոեցար։ Եթ է դու ինքդ մաբղարէանալու ձգտէ իր3 քո անձը Մէհթի հրատուրակէիր, ես խոնարհած քեղ երկրպաղութեան կգայի սիրով և քո մունետիկը կդառնայի, աշխարհին կքարոզէի քո մտքերը։ Իսկ դու, առանց աստիճանդ* կշոելու։ երկրպագում ես մի տգէա ստախօսի,ղրպարտչի, որը քո աշակերտների ձեռքերի հոէբ տալու ար մ ան ալ որութիւն շուն ի։
Այդ միջոցներին մի օր քարոզի մ էհ Մ ոլւա-Թաղին, Թա հիրէի հօրեղրայր—սկեսարը հայհոյեց յայտնի Շէյխ Ահմէդ Բահրէինին։ Քարոզին ներկա է լինում մի հիրաղցի որ առանձ նութեան մէհրացաարութիւն է պահանեում հայհոյողից։ նրը վեր հինս առանց բացատրութեան կրկին հայհոյեց, հիրաղցի երիտասարդը դարան մտնելով սպանեց Մօլւա Թաղի ին։ Չարագործութիւնը վերագրելով Թահիրէին ու նորա մաե-
