Տես զիարդ մեռանին, խաւարին արարածք,
Ի լսել զայս որոտ ի հայիլ յայս վառ լոյս.
Տես զիարդ շառաչեն, սասանեն անդ էակք,
Խորք և ձորք, այրք, լերինք, քարանձաւք յամէն կոյս։
Ի ծով մթին սուզանեմք, խարխափեմք զարհուրագին 70
Յետ ցայտել այս լուսոյ, անբորբոք, դալկադէմ.
Թէ զիա՞րդ օձանման կուտապի նա յերկին,
Կուրանան հայեցուածք, խլանան[1] լսելիք։
Կործանի բիւրակտոր, ուր շորշոփ նորա ձգի,
Ճռնչայ, պատառի, հերձանի ի ծուէնս.
Ապառաժք խորտակին, ծով և ջուր ցամաքի,
Ի թափ ոտից նորա ժանդ որ քակտէ այսրէն։
Յարևելս, յարևմուտս ի հարաւ ի հիւսիս
Տարածեալ նա[2] զբազուկս, ըմբռնէ զբևեռ.
Անդ կաճառք, սևագունդք, արբանեակք նորա գիժ 80
Բացաշուրթն, սպասեն, կատարել զնորա պատուէր:
Տուտ նորա աներ և տարբերի աստ յերկրի,
Պատճառէ զայն դիւրանց սատան ա քամի աստ և անդ.
Տես զիարդ դիւրաշարժ, մեղմաձայն ուղղակի,
Քար և հող, ծառ և թուփ արձակէ ի վերուստ անդ։
Այլ գթած հաստիչն ի խումբս արհաւրաց 90
Ոչ թող զիւր ընտրեալս անխնամ անտէր.
Նա բաշխեաց նոցա թևս դիւրասլաց
Վազել, արշավել անվնաս, անվեհեր։
Պաճուճեալ զնոսա ի լոյս անաղօտ
Յորմէ թշնամիքն կոլրացեալ փախչին։
Պճնեաց, զարդարեաց լուսազգեստ զիւր յօդ,
Զի մի մխեսցին նոցա զէնք չարին։
