Էջ:Խաչատուր Աբովյան, Երկերի լիակատար ժողովածու, հատոր 1 (Khachatur Abovyan, Collective works, volume 1).djvu/234

Ամենիմաստ ակն ախոյեան նորա։
Վառին նմա լապտերը այնր անմահութեան
Յաչս նորա, փայլ հուր Աստուածութեան։
230 Նա ո՛չ զարհուրի ի տես խոր գբոյն.
Մարմին նորա աստ, յերկինս թռիչ հոգւոյն։