Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
|
ԱՅԼ ԱՇԱԿԵՐՏ ՆԱՀԱՆԳԱԿԱՆ ՈԻՍՈԻՄՆԱՐԱՆԻ ԵՂՐԵՐՕՐԴԻՆ ՅՈՎՀԱՆՆԷՍԻ
ԿԱԹՈՂԻԿՈՍԻ ԵՐԿՈ ՏԱՍԱՆԱՄԵԱՅ ՄԱՆՈԻԿՍ ԳՐԻԳՈՐ ԹԵՎՈԻՄՅԱՆ ԿԱՐԴԱՑ
ԶԱԵՏ ՈՏԱՆԱԻՈՐՍ Ի ՌՈՒՍ ԼԵԶՈԻ.
1
«Արդ ուր չաստուածք բարբարոսաց, արդ ուր չաստուածք այլազգեաց.
Այն վիթխարի նոցա կռոց՝ խաւարին փառք սնոտեաց։
Թ՛ող այժմ կացցեն Քո առաջի՝ Ամենազօր Տէբ տէրանց
Բռանք անշունչք ստրկարձանք կուրացելոց անմտաց
Թո՛ղ յայտնեսցին արդ յաչս մեր, թող հետք նոցա ծանիրհ.
Աստուածդ մեծ. միայն Աս՛տուած համափառ Քեզ ո լիցի.
Դու ահաւորդ ի փառս անճառ, սքանչելահրաշդ միշտ յայտնի,
Քոյ մեծութեամբ զի տիեզեր կենդանանայ և կարկի։
Հաիւ զձեռս տարածես
10
Անդունդք կլան զանզգամս
Դու հեզութեամբ առաջնորդես
Քոց զաւակտց լարաժամ։
Դու առաջի մեր աստ քավուես
Սէր, զկայծակունս թթափես։
Ամենուրեք սաստկահնչիւն Քո որոտաք սուրբ անու՛ս
Ազգք և աղինք աշխարհակալք յահի, դողման երերին
Փղշտացիք թալկադեալք արդ ի բուռն իւրեանց զօրութիւն
Մովաբացւոդ իշխանք հզօրք ի գահս իւրեանց սասանին:
20
Սարսափ, սոսկումս զեդոմիայն զգոռող ճակատն ջախջախէ,
ԶՔանան վիրագըն՝ շանթաքար որոտընդոստ արդ մանրէ։
Հեղ ի հոգիս նոցա զՔոյ զահ
Բաց զբազուկս բորբոքիչս
Ոլորտք համայն ժպիրհ, վստահ
Քև սարսիցեն՝ ով փրկիչ:
Զերթ վիմարձան ի կուրծս լերանց գարուց ի դարս սևեռեալ
Անշարժ, անզօր, անդ անկենդան մեռելոտի կարկառեալ,
Այսպէս և մեր թշնամեաց ջոկ ի չարու թե ան չքասցի
Ի դառնութիւն սրտին դիւր ցաւ միայն լալիւք կոծեսցի.
30
Մինչ հեզամոք խաղաղաբեր, զաւետեաց ձայն տարածել
Քոյ ժողովուրդ յաշխարհս նոցա չու արասցէ անարգել
Քոյդ ժողովուրդ, թե միշտ դդոլեալ, թև ազատեալ ի լծոյ
Ընդ հովանեաւդ մշտապաշտպան Քև լիցի միշտ ձեռնածու։
Թո՛ղ աճեսցի՛
Թող ծաղկեսզի՛
|
|
