Էջ:Խաչատուր Աբովյան, Երկերի լիակատար ժողովածու, հատոր 1 (Khachatur Abovyan, Collective works, volume 1).djvu/39

ՏԱՂ ԱՌ ՄԱՅՐՆ ԱՄԷՆՕՐՀՆԵԱԼ

ԴԱՐՁԵԱԼ Ի ԳՈՅՆ ՀՐՈՎ

1 Ի գրել իմում, զայս սկզբան,
Առ Տիրուհիդ մայր սրբոՒթեան.
Լե՛ր բարեխօՍ և հոգւոյս փրրկան,
Ով անբիծ կոյս անապական։

Յօգել զխօսս իմ ո՛չ բաւեմ,
Մինչ զանհաս գոլդ մտածեմ.
Այլ ի քո հեզ խոնարհ հոգի
Յադերս հաճիլ իմ վկայեմ։

Ով մարգարիտ անձրևածին
10 Որ ցօղեցար՝ յամպոյն վերին.
Մի՛ սուրբ կամաց բոց մի՛ խոտին,
Մասունք իմոց խնդրոց լիցին։

Արդ՝ յայս լիցին բանիս վախճան.
Խղճոյս կարօտ շնորհիդ լրրման.
Փցուկ Խաչիկ տոմհ Ապովեան
Որ դնիմ համակ ի տկարութեան։