Էջ:Կանաչ Տառեր, Թորոս Թորանեան.djvu/51

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է


Կանաչ Տառեր, Թորոս Թորանեան.djvu/51


ՔՈ ԱՉՔԵՐԸ
քո աչքերը, քո ալչերը
Լոկ խնդալու համար են,
Բայց աչքերը, քո ալչերը
Լոկ լալիս են, լոկ լալիս։
Մայր իմ անգին, ես հասել եմ

քո երազած Նաիրուն,
Ու լսում եմ, որ ինձ համար
Լաց ես լինում դու հեռվում։
Ես ուզում եմ, որ դու ժպտաս,
Որ դու մպտաս հավիտյան,

որ սիրող մայր ես դու միշտ,
Ես խենթ տղադ հավիտյան։
Գիտցիր, մայր իմ, գիտցիր միայն
Որ ամեն շիթն արցունքիդ
Ոեռ է դառնում զավկիդ սրտին

Անկրելի ծանրությամբ
Դու սիրող մայր ես, մայր իմ
Ու էլ շես լա, էլ լես լա։
Եր հան,