Էջ:Կարոտի Ճամփաներով, Թորոս Թորանեան.djvu/173

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

Կաղկանձ գայլի աղվեսի Անտառներու բյուրավոր Անասուները կարծես Վեզուվի պես Ժայթքեցան Շուրջբոլորս ինջմե ներս ՈՒ խշալու ժխորն այս Տարանջատեց զիս ինձմե Նստեցե հոգիս տարեքին Քամիներու բերանին․․․ վայ-վայ մը կար իմ չորս դին -Հնդկաչինի մեջարդեն Միլլինորեվ հոշոտված կույս ու պարման կհաշվեն։ -սովը սահման է դարձած Հնդկաստանի տարածքի։ -իրանի մեջ շատ արյուն պիտի հոսի տակավին։

Պաղեստինը, դեհ, գիտես 

ոտնագնդակ է հիմա Կրուկների տակ երկաթ։ ՈՒ ամեն կողմ, ամե՝ն կողմ Արյան, ոխի կռիվի Հորդած գետերի հոսին․․․


Գլուխս առի ափերուս մեջ ՈՒ նիստը մեր ընհանդեցի «Հետաձգված»կրծա ըսեր Մրմունջով մը ասելի, հազր անգամ հազր տեղե

Գնդկահար եղա կարծեք։


հիմա ըսեք հաջորդ նիստը երբ գումարեք երբ գումարենք․․․։