Էջ:Կարոտի Ճամփաներով, Թորոս Թորանեան.djvu/87

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

Ափին կանգնած Հասանը․

— Վա՜յ պապանըն ճանընը․․․ Անա՛մ-պապամ, վա՜յ, կըսեր տակավին։

Լավ մը լողալե ետք, խիճեր հավաքեցինք ծովեզրեն ու վերադարձանք պանդոկ,