Էջ:Կոտրած հայելիին ընդմէջէն, Թորոս Թորանեան.djvu/40

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Փարիզցի Արմէնը


Եթէ մեզ կը հետաքրքրէ Արմէնին հասակը, պիտի ըսեմ թէ կարճ է: Աչքերը՝ խաժ ատամնաշարը՝ կանոնաւոր, մազերը՝ խարտեաշ:

Երբ ծանոթացայ իրեն, քսաներկու տարեկան էր:

Արմէնը Սիսակին քրոջ որդին է:

Իսկ եթէ Սիսակը ճանաչնալ կ՚ուզեք, առ այժմ կ՚ըսեմ մէկ բան հայրենադարձ է Պէյրութէն, կ՚ապերի Երեւանի մեջ, տարիքով վաթսունի սեմին է, բայց ամէն օր կ՚երիտասարդանայ Երեւան քաղաքին զուգընթաց:

Սիսակը Ամէնը չէ տեսած կեանքին մեջ: Սիսակին քույրը կամ Արմէնին մայրը Պէյրութէն հարս գացած է Փարիզի 1937 թուականին: Այդ երթալն է: Քոյր ու եղբայր ալ իրար չեն տեսած:

Բաժանումի տարիներուն քույր ու եղբայրը կապուտած են նամակներով: Սկզբի տարիներուն նամակները կանոնաւոր ընթացք մը ունեցած ամէն անգամուն չորս էջի սահմաններուն մէջ: Հետզհետէ նամակները վերածուած են բացիկներու, ժամանակ մըն ալ շնորհաւորած Նոր Տարին, առանց յոյզի, առանց բռնկումի, ուրեմն պարզ է, առանց կրակի:

Արմէնին հայերեն ու մայրը Սսեցիներ են: