1. Ստանալ ս֊էջմիածնից փոխարքայի նամակի պատճենը, պատրաստել նրա պատասխանը և ուղարկել Վեհափառին: Պատասխանը երկու նպատակ պետք է ունենա, նախ շտապեցնել Պետերբուրգին տված հարցումների պատասխանը և, Երկրորդ, դրդել կառավարությանը ավելի որոշ կերպով արտահայտվել Ռուս[աստանի] քաղաքականության և Հայոց հարցի վիճակի մասին:
2. ա) ուղարկել անմիջապես Պողոս փաշային պատճենները առաջին կայսրին ուղարկած մեմորանդումի և, երկրորդ փոխարքայից ստացված նամակի: Բացի դրանից, հաղորդել նրան մանրամասնորեն Վեհափառի պատգամավորության և փոխարքայի տեսակցության մասին:
բ) Հրահանգել Պողոս փաշային, որ նա շարունակի իր մասնավոր դիմումները դիվանագիտության ներկայացուցիչներին, իսկ պաշտոնական դիմումների համար սպասի նոր կարգադրությանց:
գ) Խնդրել Պողոս փաշային, որ նա շտապեցնի մեմորանդումի մշակումը և առաքումը կաթողիկոսին:
3. Ի նկատի ունենալով փոխարքայի դրական կարծիքը Պետերբուրգի քաղաքական շրջանների հայացքներին անմիջական գծով ևս ծանոթանալու մասին, խնդրել կաթողիկոսին կազմել մի պատգամավորություն և այդ նպատակով ուղարկել Պետերբուրգ:
Պատգամավորությունը պետք է բաղկացած լինի երկու հոգևորական և երկու աշխարհական անձնավորություններից: Աշխարհական պատգամավորներին կհանձնարարի Բյուրոն, երբ այդ մասին կարգադրություն կլինի էջմիածնից:
Որոշեց նաև խնդրել, որ Վեհափառը պատգամավորներին տալիք հանձնարարական նամակները նախապես ուղարկե Բյուրոյի քննությանը:
Պատգամավորներից և Բյուրոյի անդամներից ոմանք խնդրեցին արձանագրել, որ Պետերբուրգ ուղարկվելիք պատգամավորությունը կարիք չկա, որ չորս հոգուց բաղկացած լինի, բավական են երկու հոգի, մեկը աշխարհական, իսկ մյուսը հոգևորական:
Արձանագրեց
Բյուրոյի անդամ Ս.Հարությունյան
ՀԱՍ, Ֆ.57, ց.5, գ.28, թ.31: Բնագիր: Ձեռագիր:
N8
ՄԵՍՐՈՊ ԵՊԻՍԿՈՊՈՍԸ ՌՈՒՍԱՑ ԵՎ ԵՎՐՈՊԱԿԱՆ ՏԵՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ
ԿԱՌԱՎԱՐԱԿԱՆ ՇՐՋԱՆՆԵՐՈՒՄ ՀԱՏՈՑ ՀԱՐՑԻ ՇՈՒՐՋԸ ԿԱՏԱՐՎՈՂ
ԲԱՐՁՐ ՄԱԿԱՐԴԱԿԻ ՀԱՆԴԻՊՈՒՄՆԵՐԻ ՄԱՍԻՆ
«Թիֆլիսից վերադարձա և տանս գտա երկու նամակ Պետերբուրգից և Կ.Պոլսից:
Պետերբուրգից Ղուկասյանը և Սաղաթելյւսնը ներկայացրել են Կոկովցևին, սա ասել է, «Կայսրը հաճ է դեպի հայերը, ռուս կառավարությունը հայկական խնդիրը կպաշտպանե ոչ թե Լոնդրայի, այլ հետը կայանալիք կոնֆերենցիայում»: Պետք է
