Էջ:Հայկական ժողովրդական հեքիաթներ, հ. 1 (Armenian national fairy tales, vol. 1).djvu/39

հ'աշկերը, որ քսեց՝ թաքավորի հ'աշկերը բացվեց, թաքավորը վե կացավ, էտ ախչկա ճակատը պաչեց, թագը վե կալավ դրուց տղի գլուխը՝ ասեց. — Ըստուց ետը թաքավորութունը քեզ ա սազըմ, թաքուհութունը՝ սրան։

Նրանք հասան հ'իրանց մուրազին, դուք էլ հասնեք ձեր մուրազին։

Երկնքից իրեք խնձոր վեր ընկավ, մինն ասողին, երկուսն էլ հ'անգաջ դնողին։