Այս էջը հաստատված է
Սրանից եդը, հա՛լրաթ Արջի քոթոթի ձեռը էլ ո՛վ կարար բռնի․ թագավորի աղջիկը նրանն էր ու նրանը. ուզենար վե կուներ, կտաներ իրանց թագավորին: Համա մըկ էլ միտք արեց, թե խի՞ տանի նրան. հազիր իրան կնիկ կշինի:
Իրա ընկերտանցով թագավորի ղոշնի հեննա կռիվ արեց՝ ախտեց. ինքն էլ նստեց ընդե թագավոր: Թագավորի աղջիկն էլ իրան կնիկ առավ՝ օխտն օր, օխտը գշեր հարսանիք արեց։
Ասսանից իրեք խնձոր վեր ընկավ. մինն՝ ասողին, մինն՝ ասիլ տվողին, մինն էլ՝ անկաջ դնողին։
