Էջ:Մաքսիմ Գորկի ֊ Բանաստեղծություններ և լեգենդներ.djvu/68

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

Եվ արեգակին նայելով— հանկարծ
Երգեց նողկալի իր ձայնով հանգած․․․

— «Մարդիկ՝ ձեռքով չարաղետ՝
Մերձավորին սպանում—
Եվ թաղում են, և երգում․
«Ի վերին Երուսաղեմ։»

Չեմ հասկանում ես ոչինչ․
Բռնակալը իր ձեռքով
Սպանում է մարդկանց միշտ
Եվ միշտ թաղում— նո՛ւյն երգով։

Ազնիվ է, թե ավազակ—
Հենց որ ուզում են թաղեն,
Նո՛ւյնն են երգում շարունակ,
— «Ի վերին Երուսաղեմ։»

Հիմարի, թե ստորի,
Հենց որ ձեռքով իմ քաղեմ—
Երգում են միշտ բոլորին․
— «Ի վերին Երուսաղեմ։»


                            VI

Նա երգը երգեց և խիստ դժգոհեց․
Անցել է արդեն ժամ ու ժամանակ—
Իսկ Աղջիկը դեռ չկա, չի՛ գալիս․
Սա— վատ է, Մահը— չի՛ սիրում հանաք։