Էջ:Շուշանիկ Կուրղինյան - Արշալոյսի Ղօղանջներ Պրակ Ա.pdf/27

Եւ ահա թշուառ դատապարտեալին
Լուռ մօտենում է ծերուկ քահանան՝
Ստրուկի շղթան փշրել ուզողին—
Համբուրել տալու հաւատի շղթան...
Յե՜տ տար քո խաչը...

Յե՜տ տա՛ր քո խաչը—գործիքն յարմար
Անվերջ կեղծիքի, լպիրշ քսութեան.
Անխախտ պատճառըն—արուած ոտնահար
Ամեն մի տենչի թշուառ մարդկութեան:

Յե՜տ տար ազգերի տիտան կապանքի—
Վեհ ձգտումների, սուրբ ճշմարտութեան,
Գիտակից մտքի—ազատ վայելքի,
Շաղկապ իդէալի-հաւասարութեան,
Եւ սասանական անվերջ ջարդերին:
Անմեղ զոհերի անգութ սպառման՝
Վաղո՜ւց կեղծուած ժանգոտ բանալին...

Յե՜տ տա՛ր մոլեռանդ, անմիտ ու անհամ
Կեղեքիչների զէնքը – քառաթև՝
Որ պաշտուեց երկար, երբ ամեն անգամ
Տնքում էր մարդը—մտքով կո՜յր, անթև՜...

Յե՜տ տա՛ր... նրանից արիւն է ծորում,
Վազում արցունքի, շարաւի հեղեղ,
Բիւրաւոր, անթիւ զոհերի լքում—
Ղօղանջում մահուան նզովքով ահեղ...

Յե՜տ տա՛ր—տրորուած ըմբոստ գանգերի
Տաք-տաք, բաբախուն—արիւնաշաղաղ

26