Էջ:Պատմութիւն հայոց.djvu/101

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

թագաւորէ ի վերայ Ասորեստանի եւ Նինուէի։ Ահա ասացաք եւ յաղագս մահուանն Շամիրամայ, թէ ուստի՛ եւ ո՛րպէս։

ԺԸ․ Յաղագս թէ հաւատի նախ լեալ պատերազմն Շամիրամայ ի հնդիկս, եւ զկնի մահ նորա որ ի Հայս։

Ունիմ ի մտի եւ զԿեփաղիոնին, վասն ոչ տալ զմեզ բազմաց ծաղրել, զի ասէ ի բազմաց այլոց նախ յաղագս ծննդեանն Շամիրամայ, եւ ապա զպատերազմն Շամիրամայ ընդ Զրադաշտի եւ զյաղթելն Շամիրամայ, եւ ապա ուրեմն զպատերազմն հնդկաց։ Այլ հաւաստի մեզ թուեցաւ որ ի Մար Աբայն Կատինայն է քննութիւն քաղդէական մատենից քան զայսոսիկ․ քանզի ոճով իմն ասէ եւ զպատճառս պատերազմին յայտնէ։ Իսկ առ այսոքիւք եւ առասպելք աշխարհիս մերոյ զբազմահմուտ Ասորին արդարացուցանեն՝ աստ ուրեմն զմահն ասել Շամիրամայ, եւ զհետեւակ փախուստն, զպասքումնն եւ ի զիղձս ջրոյն եւ զարբումնն, այլ եւ ի մօտ հասանել