Jump to content

Էջ:Ռաֆայել Պատկանյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 1.djvu/163

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է
ՄՇԵՑՈՑ ՆՈՐ ՍԵՐՈՒՆԴ


Երբոր մայրը երկունքով
    Աշխարհ բերե երեխա,
Հայրը որդուն մի սըրած
    Պիտի դաշույն տա ընծա։

5 Երբ երեխան մեծանա,
     Խաղալիկներու փոխան՝
Հայրը ձեռքը պիտի տա
     Մի մահաբեր հըրացան։

Երբոր տըղին վարժատուն
     10 Գա ժամանակ երթալու,
Նախ՝ սուր խաղցնել, և ապա
     Պիտ սովրեցնունք կարդալու։

Կարդալ-գըրել լավ բան է...
     Բայց որ հասավ քննություն՝
15 Աշակերտին հարցուցե՛ք—
     Վոթել գիտե՞ նա արյուն։

Լոկ դուք այսպես հուսացեք
     Փըրկել խղճուկ Հայաստան...
Ազատ, անկախ մարդ երբեք
     20 Լինելու չէ՛ մուրացկան։