Առաջին անգամ տպագրվել է՝ Փ 1880, № 2, էջ 92 — 93, ապա՝ ԳՔԲ I, էջ 156—157, ՌՊԵ I, էջ 185 — 186։
№ 136 5—6 [Բազմախուռ] հայերն [սոսկած] կվազեն,
Անց ու դարձողեն օգնություն կուզեն.
№ 17 6 Անցնող–դարձողե օգնություն կուզեն
№ 136 12 Որքան կըտեսնե խազախի [զարկած] դըրած։
№ 136 13 Հայի [ժողոված ինչը] աղքատին
№ 17 18 Պիտ խաբվիս դու, հա՛յ, ինչպես խաբվեցար։
№ 136 19 Թե ինքդ [չարիր] քու գլխու ճարը,
№ 17 20 Ինչպե՞ս պիտ օգնե քեզի օտարը...
№ 136 20 [Ի՞նչ] պիտի օգնե քեզի օտարը...
№ 17, Փ 21 Խե՜ղճ մարդ, մեկ անգամ մեռնելեն վախցար,
№ 136 21 [Դու] մեկ անգամ [ով] մեռնելեն վախցար,
№ 136 22 Մինչ մահվան օրդ հազար [հետ մեռար],
№ 136 24 [Որդոցք] փոսը ձեռքովդ փորելով...
№ № 17, 136, Փ 25 Դու միշտ աղբորդ անտերունչ թողիր,
№ № 17, 136, Փ 26 Մատիդ ծարովը նորան չօգնեցիր.
№ № 17, 136, 28 [Ձեռքովդ] Հայաստան [որբ, այրի] դարձավ:
№ 136 31 [Ինչու քու] ոսկիդ քեզի չի օգնեց,
№ 136, Փ 32 Կնկադ, զավակիդ թըրե չի փրկեց...
№ 17 32 Կնկադ զավակիդ սարե չի փրկեց...
№ № 17, 136 35 Առմիշտ կըդադրեր այս լացն ու կական
ԵՐԿՈԻ ՊԱՏԿԵՐ
(էջ 133)
Պահպանվել է մեկ ինքնագիր՝ ՌՊֆ, № 18։ Կից նամակով հեղինակն այն ուղարկել է Փ. Վարդանյանին։ Ինքնագրում վերնագրի տակ գրված է՝ «Առաջին պատկեր», երկրորդ մասը վերնագրված է՝ «Երկրորդ պատկեր»։ Ինքնագրի տակ նշված է՝ 1876, 28 հոկտեմբերի։ Բանաստեղծության մասին հիշատակություն կա Ռ. Պատկանյանին գրած 1876 թվականի հունիսի 18-ի նամակում (ՌՊֆ № 1116), որից պարզվում է, որ այն գրված է 1876 թվականի հունիսից ոչ ուշ։
Առաջին անգամ տպագրվել է՝ Փ, 1880, № 1, էջ 149 —150, ապա՝ ԳՔԲ II, էջ 153 — 154, ՌՊԵ I, էջ 181 — 182։
№ 18 ինքնագրի տեքստային տարբերությունները.
|
