№ 89բ 3 Քարքարոտ գետինն փըչեց, [պայթեցավ],
№ 89բ 11 Հանդեպ նալպանտին. սեր ու կարոտով
№ 89բ 16 Անշուշտ պիտի լան իսկական քաջ հայք.
№ 89բ 26 Բյուր անգամ կհիշե Նալբանդ, Բաբաջան
№ 89բ 27 Թերևս Հայոց մեջերեն [խորղող]
№ 89բ 28 Մեր հիշատակին գըտնըվի [կորող]...
№ 89բ 30 Տեսան որ մեկ նիշ էլ չի կար Հայոց.
№ 89բ 31 Կարծեցին հանկարծ, որ սըխալվել են,
№ 89բ 32 — 33 տողերի միջև ընկած են հետևյալ ջնջած և սևագիր տողերը.
|
ՌՊֆ 89բ 33 —40 տողերը չկան։
ՌՊԵ I 41—44 տողերը չկան։
41—44 տողերը № 89բ–ում կազմում են 73 — 76 տողերը։
№ 89բ 46 Թե նոքա [հայոց] դըպրոցումն էին
№ 89բ 47—48 [Տեսան, որ մեկ նայ ավագ քահանա
Կապելեն մեկ թաղթ ռուսնակ կըկարղա].
№ 89բ 47ա [Վասն զի անգամ ավագ քահանան.
բ Եվ մինչև անգամ ավագ քանանան]
ՌՊԵ III 48 Թուրքերեն կարդաց մեր հայ քահանան.
№ 89ա 48 Ռուսերեն [կասեր] մեր հայ քահանան։
№ 149 51 «Աստուծո զըվոտ, ասաց, դուն որի՞ն շունն ես,
№ 53 [Քեզ] ու քեզ պես մարդիկն այն չէին,
№ 89բ 58 Օր առաջ [քանղող] հայի անունը
№ 89բ 65 — 69 տողերի փոխարեն ՌՊֆ ՀՀ 89 բ-ում՝ 70—73 տողերն են։
№ 89բ 66 Չգանգտիս երբեք չար աստղիդ վըրան.
№ 89 67 Ինչ որ վատ արիր՝ քո ձեռքովդ արիր,
№ 89բ 68 Լավի, վատի մեջ՝ դու վատն ընտրեցիր։
№ 89բ 69 Դեռևս կուգան այնպիսի օրեր,
73 — 76 տողերի փոխարեն ՌՊֆ № 89բ–ում 65—68 տողերն են։
№ 89բ 73 Նալբանդը, հետն ալ Բաբաջան մտերիմ
№ 89բ 74 Տխուր գնացին դեպ իրենց շիրիմ...
ՀԱՅԵՐՈԻՍ ԲԱՂՁԱՆՔԸ
(էջ 147)
Պահպանվել է երկու ինքնագիր՝ ՌՊֆ № № 32ա և 32 բ։ 32ա ինքնագիրը ունի «Հայ ազգասերի բաղձանքը» խորագիրը։ Առաջին անգամ տպագրվել է Փ, 1879, № 1, էջ 119 —120։ Հաշվի առնելով, որ Փ. 1879 թվականի № 1-ը գրաքննությունը տպագրության է թույլատրել 1879 թվականի հունվարի 5-ին, պիտի եզրակացնել, որ բանաստեղծությունը գրված է 1878 թվականից ոչ ուշ։ Այնուհետև տպագրվել է ԳՔԲ II, էջ 131 — 132, ՌՊԵ I, էջ 164։
