Jump to content

Էջ:Ռաֆայել Պատկանյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 1.djvu/309

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

«...նմանապես զարմանա, թե ինչո՞ւ «Ամիրան» կրճատությամբ եք տպել, ըստ օրինակի «Փորձի» խմբագրության, և ոչ ամբողջապես։ Այդպես տպած ամենևին իմաստ չունի և յուր նպատակին չի հասնում»։ Գ. Խալաթյանի 1892 թվականի հոկտեմբերի 19-ի հավանաբար բանաստեղծի դստերն ուղղած նամակում (ՌՊֆ № 1258), կարդում ենք. «Շատ ափսոս, որ «Անտենը» և «Ամիրայի» վերջը թույլ չտվեց գրաքննիչը, որպես և մի երկու բավական աջող բանաստեղծություններ Ձեր ուղարկածներից, բայց ինչ արած, մենք դորան էլ պետք է շնորհակալ լինենք, ինչ որ թույլ են տվել. այդ էլ շատ մեծ բան է»։

ՌՊֆ № 136 ինքնագրի տեքստային տարբերությունները.

17 [Կը հարըսաանաս] տափով ու հողով.
     19 Կունենաս որդիք — մի-մի մեծատուն,
     20 [Կու տաս դու] նոցա պանծալի անուն։
     20 Կըթողնես նոցա պանծալի անուն։
     30 Մոռնալ կուտա քու սըրբազան պարտքը։
     33 Կանցնեն [շաա օրեր], օր, ամիս, տարի,
     36 [Հազար սուտ լացով] կավանդեն [գետնին]...
37 — 38 Գուցե բարեկամը [մի քանի տարի]
        [Հիշեն արցունքով անունըդ բարի],
     43 Բայց բախտը ավել էր [քեզ] խոստացել.
     46 Տալ խեղճ հայ ազգին քու [օրհնած ձեռքով]...
47 — 48 Եվ որքան-որքան [Հայ ազզը] և դու
        Պիտի շառագունինք, [ախ,] առ ամոթու,

49—60 տողերը, որ նախորդ հրատարակություններում տեղ չեն գտել, վերցրած են բանաստեղծության սևագիր ինքնագրից, ուր, 58-րդ տողում պակասում է մեկ բառ։

49 Որ վեց դար՝ մեջ [մեր] կընոջ արգանդի
55 Եվ ուր կըմընա անունը [քո] ըզգոն,


ՀՈԻՅՍ

(էջ 169)

Պահպանվել է երեք ինքնագիր՝ ՌՊֆ № № 48, թ. 10բ — 11ա, 49, թ– 4ա, 50, թ. 22ա — ր։ Գրության ստույգ ժամանակն անհայտ է։ Առաջին անգամ տպագրվել է Փ, 1880, № 11 — 12, էջ 88, այնուհետև՝ ԳՔԲ II, էջ 173, ՌՊԵ I, էջ 200։ Հիմք է ընդունված առաջին տպագրության թվականը։

№ № 48, 50 1 Թո՛ղ փըչե քամին պինդ-պինդ երեսիս,
№ № 48, 49, 50 3 Որքան որ կուզե թող կատղե Հյուսիս,
  № 48 3 տողի Հյուսիս բառը ունի Հետևյալ ծանոթությունը. «Հյուսիս. Հյուսիսեն
    փչած ցուրտ քամի»։
49 3 տողի Հյուսիս բառը ունի հետևյալ ծանոթությունը. «Հյուսիսային ցուրտ քամի север»:
№ № 48, 49 5 տողի թուխպ բառը ունի հետևյալ ծանոթությունը. «Թուխպ, մութ,
անձրևոտ ամպ, тучи»: